1 Śląska Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej

Odznaka pamiątkowa 1 BROP
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1952
Rozformowanie	31 grudnia 2011
Nazwa wyróżniająca	Śląska
Tradycje
Święto	16 października
Nadanie sztandaru	11 listopada 1994
Rodowód	15 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej 1 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej 13 Dywizja Artylerii Obrony Przeciwlotniczej
Dowódcy
Pierwszy	płk Bolesław Tatarski
Ostatni	gen. bryg. Andrzej Łosiński
Organizacja
Dyslokacja	Bytom
Rodzaj sił zbrojnych	Siły Powietrzne
Rodzaj wojsk	Wojska obrony przeciwlotniczej
Odznaczenia

1 Śląska Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej (1 BR OP) – dawny związek taktyczny Wojsk OPL polskich Sił Powietrznych.

W 1952 utworzono 13 Dywizję Artylerii Obrony Przeciwlotniczej. Początkowo w skład Dywizji wchodziło pięć pułków artylerii obrony przeciwlotniczej (85, 89, 90, 96, 97), później cztery pułki (85, 89, 96 i 97). Dywizja wyposażona była w armaty przeciwlotnicze.

W 1959 nadano dywizji imię Powstańców Śląskich.

W 1962 zmieniono nazwę na 13 Dywizję Artylerii Obrony Powietrznej Kraju im. Powstańców Śląskich. Zmieniono podstawowe uzbrojenie z armat przeciwlotniczych na przeciwlotnicze zestawy rakietowe.

W 1967 ponownie zmieniono nazwę na 1 Dywizję Artylerii Przeciwlotniczej Obrony Powietrznej Kraju im. Powstańców Śląskich.

W 1988 po raz kolejny zmieniono nazwę na 1 Brygadę Rakietowa Obrony Powietrznej Kraju.

W 1991 ostatecznie zmieniono nazwę na 1 Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej.

30 grudnia 2011 nastąpiło uroczyste przejęcie tradycji oraz sztandaru 1 BR OP przez 34 dywizjon rakietowy OP

Brygadę rozformowano 31 grudnia 2011.

1 BR OP przejęła tradycję swych poprzedniczek oraz:

• 15 dywizjonu artylerii przeciwlotniczej (wojna obronna 1939)
• 1 Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej (powstałej w 1944)

1 BR OP otrzymała 11 listopada 1994 sztandar, którego rodzicami chrzestnymi zostali: Maja Komorowska (aktorka) oraz płk rez. Władysław Lalik (były szef sztabu dywizji).

Święto 1 BR OP: 16 października

W skład 1 Brygady Rakietowej OPK wchodziły:

• dowództwo w Bytomiu
• 11 dywizjon rakietowy obrony powietrznej – Kuźnia Raciborska zestaw S-75 „Dźwina”, zamiana na zestaw S-75M („Wołchow”)
• 12 dywizjon rakietowy obrony powietrznej – Zimna Wódka (na północ od Kędzierzyna) zestaw S-75 „Dźwina”, zamiana na zestaw S-75M („Wołchow”), miejsce postoju zestawu pozoracyjnego „KOBRA” Ostatni dowódca ppłk Ireneusz Zaguła, zastępca kpt. Andrzej Gawlik, szef sztabu mjr Wiesław Kędzierski.
• 13 dywizjon rakietowy obrony powietrznej – Lubliniec zestaw S-75 „Dźwina"
• 14 dywizjon rakietowy obrony powietrznej – Woźniki (na północ od Pyrzowic) S-75 „Dźwina”, przeniesiony do Gliwic S-125 NEWA SC
• 15 dywizjon rakietowy obrony powietrznej – Zawiercie-Ciągowice zestaw S-75 „Dźwina”, zamiana na zestaw S-75M „Wołchow"
• 16 dywizjon rakietowy obrony powietrznej – Bukowno
• 17 dywizjon rakietowy obrony powietrznej – Libiąż zestaw S-75 „Dźwina”, zamiana na zestaw S-125 NEWA (1985–1986), później modernizacja do S-125 NEWA SC
• 18 dywizjon rakietowy obrony powietrznej – Pszczyna
• 19 dywizjon Techniczny Obrony Powietrznej (JW 1601) – Gliwice (1962-1999), Ostatni dowódca mjr Mieczysław Jeweczko, szef sztabu mjr Jan Hermann
• 20 dywizjon techniczny – Hutki
• 31 dywizjon rakietowy obrony powietrznej – Kórnik S-125 NEWA SC
• 72 dywizjon rakietowy obrony powietrznej – Oświęcim S-125 NEWA SC
• 73 dywizjon rakietowy obrony powietrznej – Oświęcim S-125 NEWA SC
• 74 dywizjon rakietowy obrony powietrznej – Czarków (Kobiór) przeniesiony do Gliwic S-125 NEWA SC
• 75 dywizjon rakietowy obrony powietrznej – Przezchlebie (na północ od Gliwic) S-125 NEWA SC
• 76 dywizjon rakietowy obrony powietrznej – Poznań S-125 NEWA SC
• 77 dywizjon rakietowy obrony powietrznej – Murowana Goślina S-125 NEWA SC

Ostatni skład

• 31 dywizjon rakietowy obrony powietrznej – Poznań
• 76 dywizjon rakietowy obrony powietrznej – Poznań S-125 NEWA SC
• 77 dywizjon rakietowy obrony powietrznej – Murowana Goślina S-125 NEWA SC
• 81 dywizjon dowodzenia obrony powietrznej – Bytom Przenośny przeciwlotniczy zestaw rakietowy bliskiego zasięgu 9K32M (STRZAŁA-2M)

Wyposażenie w sprzęt bojowy zmieniało się na przestrzeni lat. Powodem zmian, oprócz rozwoju techniki, były zmiany podstawowych zadań jednostki.

• armaty przeciwlotnicze kalibru 85 mm wz. 1939;
• armaty przeciwlotnicze kalibru 37 mm wz. 1939;
• armaty przeciwlotnicze kalibru 57 mm (S-60).

• przeciwlotnicze zestawy rakietowe Dwina.

• przeciwlotnicze zestawy rakietowe „Dźwina” (SA-75);
• przeciwlotnicze zestawy rakietowe „Newa” (S-125, S125M);
• przeciwlotnicze zestawy rakietowe „Wołchow” (S-75M, S-75W).

• 16 października 1952 – 28 lipca 1954 – płk Bolesław Tatarski
• 29 lipca 1954 – 12 października 1957 – płk Tadeusz Kempf
• 13 października 1957 – 25 listopada 1959 – płk Aleksander Grabowski
• 26 listopada 1959 – 29 sierpnia 1968 – płk Jan Styran
• 30 sierpnia 1968 – 15 grudnia 1971 – płk Jerzy Szmyrgałło
• 16 grudnia 1971/ – 2 stycznia 1981 – gen. bryg. Jan Łazarczyk
• 3 stycznia 1981 – 17 grudnia 1986 – płk mgr inż. Bogdan Miller
• 18 grudnia 1986 – 12 października 1990 – płk Wiesław Kozikowski
• 13 października 1990 – 27 lutego 1996 – płk Wiesław Wolak
• 28 lutego 1996 – 23 sierpnia 2006 – gen. bryg. Stanisław Babiak
• 24 sierpnia 2006 – 30 listopada 2012 – gen. bryg. Andrzej Łosiński^[1]

• medal pamiątkowy „Za wybitne osiągnięcia w służbie wojskowej” w 1974, 1975, 1976, 1988;
• Order Sztandaru Pracy I klasy w 1976;
• Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w 1993, 1996, 2008.

• Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2005. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2006, s. 130. ISSN 1734-2317.

• 1 Śląska Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej
• Historia 1. Brygady Rakietowej Obrony Powietrznej