10. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji odbył się w dniach 30 sierpnia – 5 września 1942 roku.

Podobnie jak wszystkie cztery wojenne edycje festiwalu (1939–1942), również ta edycja została po wojnie uznana za niebyłą, gdyż pokazy odbywały się z dala od weneckiego Lido, a w filmach sztukę zdecydowanie zdominowała propaganda^[1]. W związku z tym pierwszy powojenny festiwal uznano oficjalnie w numeracji za 7. w kolejności.

Jury pod przewodnictwem założyciela imprezy Giuseppe Volpiego przyznało nagrodę główną festiwalu, Puchar Mussoliniego za najlepszy film zagraniczny, niemieckiemu obrazowi Wielki król w reżyserii Veita Harlana. Za najlepszy film włoski uznano Bengasi w reżyserii Augusto Geniny^[2].

• Oficjalna strona festiwalu