Żabia Grań, Grań Żabiego (niem. Froschgrat, słow. Žabí hrebeň, węg. Békás-gerinc^[1]) – północna część północnej grani Rysów w Tatrach Wysokich. Odchodzi od Żabiego Szczytu Wyżniego w kierunku północno-zachodnim i oddziela Dolinę Rybiego Potoku od Doliny Żabiej Białczańskiej. Żabią Granią przebiega granica polsko-słowacka. Często używana nazwa Żabie odnosi się nie tylko do samej grani, ale również do leżących poniżej dolin^[2].

Najwyższym wzniesieniem w Żabiej Grani jest Żabi Szczyt Wyżni (2259 m)^[2]. Dawniej na obydwu stokach grani wypasano owce. Po zniesieniu pasterstwa zabliźniły się już spowodowane przez nie szkody i obecnie zbocza porasta bujna roślinność a dawne ścieżki zarosły lasem i kosodrzewiną. Na zboczach Siedmiu Granatów las osiąga rekordową w Tatrach Polskich górną granicę zasięgu 1650 m. Na słowackich zboczach rosną wyjątkowo dorodne limby. Powyżej górnej granicy lasu ciągną się trudne do przejścia gąszcze kosodrzewiny. Ludzie bywają tutaj bardzo rzadko. W wielu miejscach łany kosodrzewiny są tak zwarte, że jedyną możliwością przejścia są żleby^[3]. Na zachodnim stoku Grani Żabiego, pod przewieszką, stwierdzono występowanie głodka karyntyjskiego – bardzo rzadkiej rośliny, nigdzie więcej w Polsce nie występującej, poza tym jednym stanowiskiem na Grani Żabiego^[4].

Dawniej Żabia Grań była tłumnie odwiedzana przez turystów. Obecnie dla turystów cała grań jest niedostępna. Całe jej wschodnie (słowackie) zbocza od dawna są zamkniętym również dla taterników obszarem ochrony ścisłej^[5]. Po polskiej stronie przepisy zmieniały się kilkakrotnie. Do końca lat 60. XX wieku taternicy mogli tu wspinać się bez ograniczeń. W latach 70. zabroniono im wspinaczki na Żabim Niżnym, dozwolono w Grani Apostołów. Żabia Grań była bardzo popularnym rejonem wspinaczkowym. Od 1979 r. zabroniono wspinaczki również w Grani Apostołów. Obecnie taternikom wolno się wspinać tylko na południe od Białczańskiej Przełęczy^[6].

W Siedmiu Granatach znajdują się jaskinie: Wielka Żabia Szpara i Dziura w Żabiem^[7].

W Żabiej Grani w kolejności od południa na północ znajdują się::

• Żabi Szczyt Wyżni (Veľký Žabí štít, 2259 m)
• Białczańska Przełęcz Wyżnia (Vyšné Bialčanské sedlo, 2085 m)
• Białowodzka Turniczka (Bielovodská vežička, 2095 m)
• Białczańska Przełęcz Wyżnia (drugie siodło)
• Żabi Mnich (Žabí Mních, 2146 m) – zwornik dla północnej grani z Żabią Lalką
• Wyżnie Żabie Wrótka (Vyšné žabie vrátka)
• Żabie Zęby (Žabie zuby)
• Żabie Wrótka (Žabie vrátka, 2085 m)
• Białczańskie Baszty:
  • Zadnia Białczańska Baszta (Zadná bielovodská bašta, ok. 2105 m)
  • Zadnie Białczańskie Wrótka (Zadné bielovodské vrátka, ok. 2085 m)
  • Pośrednia Białczańska Baszta (ok. Prostredná bielovodská bašta, ok. 2075 m)
  • Pośrednie Białczańskie Wrótka (Prostredné bielovodské vrátka, ok. 2075 m)
  • Skrajna Białczańska Baszta (Predná bielovodská bašta, ok. 2085 m)
  • Skrajne Białczańskie Wrótka (Predné bielovodské vrátka, ok. 2055 m)
  • Białczańska Czubka (Bielovodská čuba, ok. 2060 m)
• Pośrednia Białczańska Przełęcz (Prostredné Bielovodské sedlo), ok. 2040 m
• Białczańska Kopka (Bielovodský hrb, 2045 m)
• Białczańska Przełęcz (Bialčanské sedlo, 2024 m)
• Owcze Turniczki (Ovčie vežičky, ok. 2040 m)
• Owcza Przełęcz (Ovčie sedlo, 2038 m)
• Marusarzowa Turnia (Ondrejova veža, 2075 m)
• Marusarzowa Przełączka (Ondrejova štrbina, 2060 m)
• Apostoł VII (Prostredné Bielovodské sedlo, ok. 2080 m) – zwornik dla Grani Apostołów (Hrebeň apoštolov)
• Apostolska Szczerbina (Apoštolská štrbina, ok. 2075 m)
• Żabi Szczyt Niżni (Malý žabí štít, 2098 m)
• Żabi Karbik (Žabí zárez)
• Żabie Kopki (Žabie kôpky, ok. 2050 m)
• Przełączka pod Żabią Czubą (Žabia štrbina, 2031 m)
• Żabia Czuba (Žabia kopa, 2080 m)
• Żabi Przechód Białczański (Bielovodský žabí priechod, ok. 1915 m)
• Siedem Granatów (Sedem Granátov)^[3].

Do Doliny Rybiego Potoku z Żabiej Grani schodzi kilka żlebów: Owczy Żleb, Marusarzowy Żleb, Żleb spod Diabłów, Apostolski Żleb, Apostolska Depresja, Żabi Żleb, Dwoisty Żleb, oraz kilka bezimiennych^[3].