Świrany (sielsowiet Komaje)
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Położenie na mapie obwodu witebskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
55°00′05″N 26°37′49″E/55,001389 26,630278 |
Świrany – dawny majątek. Tereny, na których był położony, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie postawskim, w sielsowiecie Komaje.
Historia
Świrany były rodową posiadłością wojewody wileńskiego Jana Dowgirda (zm. 1443)[1]. Po jego śmierci przeszły w ręce Andrzeja Dowgirdowicza (Andruszki)[2].
W czasach zaborów dwór w okręgu wiejskim Świrany, w gminie Kobylnik, w powiecie święciańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku liczył 4 mieszkańców w 1 domu, siedziba okręgu wiejskiego Świrany, własność Antonowiczów[3]. W 1905 roku liczył 11 mieszkańców, 295 dziesięcin[4].
Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich. W latach 1920–1922 w składzie Litwy Środkowej.
Od 11 kwietnia 1922[5] folwark a następnie majątek leżał w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie święciańskim, od 1926 roku w powiecie postawskim, w gminie Kobylnik.
W 1931 w 1 domu zamieszkiwało 14 osób[6].
Uwagi
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. W Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich miejscowość leżała w okręgu wileńskim; w Polsce do 20 stycznia 1926 w Ziemi Wileńskiej, następnie w województwie wileńskim
Przypisy
- ↑ Jan Dowgird, Polski Słownik Biograficzny, t. 5, s. 350-351
- ↑ Spadkobiercy wojewody wileńskiego Dowgirda, „Rocznik Lituanistyczny”, 2, 2016, s. 24 .
- ↑ Świrany, pow. święciański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 714 .
- ↑ Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 276
- ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 39 .
Linki zewnętrzne
- Świrany, pow. święciański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 714 .