Świątynia Konfucjusza w Pekinie
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Wyznanie | |
| Historia | |
| Data budowy |
1302 |
Położenie na mapie Chin  | |
 39°56′42″N 116°24′29″E/39,945000 116,408056
| |
Świątynia Konfucjusza w Pekinie (chiń. upr. 北京孔庙; chiń. trad. 北京孔廟; pinyin Běijīng Kǒngmiào) – znajdująca się w Pekinie świątynia poświęcona Konfucjuszowi. Po świątyni w Qufu jest to druga pod względem wielkości świątynia konfucjańska[1]. Usytuowana jest niedaleko buddyjskiej świątyni Yonghegong i połączona ze znajdującą się w jej bezpośrednim sąsiedztwie Akademią Cesarską[2].
Obejmującą powierzchnię 22,000 m² świątynię wzniesiono w 1302 roku[2]. Składa się z czterech dziedzińców[3]. Jej teren porastają cyprysy i jałowce[2]. Najstarszy cyprys, nazywany Chujian Bai, liczy sobie ponad 700 lat[1].
Głównym budynkiem jest pawilon Dacheng, w którym sprawowane są obrzędy ku czci Konfucjusza[1]. Na terenie świątyni znajduje się 198 kamiennych tablic, na których przez czasy panowania dynastii Yuan, Ming i Qing zapisywano nazwiska osób, które zdały egzaminy urzędnicze w położonej tuż za murem Akademii[3]. Ogółem wyryto 51,624 nazwisk[2]. Kamienne stele z inskrypcjami umieszczono także w 14 świątynnych pawilonach i są one obecnie źródłem cennych informacji o historii cesarskich Chin[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Temple of Confucius in Beijing. travelchinaguide.com. [dostęp 2010-02-18]. (ang.).
- ↑ a b c d Confucius Temple. kinabaloo.com. [dostęp 2010-02-18]. (ang.).
- ↑ a b Wiesław Olszewski: Chiny. Zarys kultury. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2003, s. 303. ISBN 83-232-1272-4.