Ślub Magdaleny Bernadotte i Christophera O’Neilla
Christopher O’Neill i Magdalena Bernadotte | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Data | |||
Uczestnicy | |||
| |||
Strona internetowa |
Ślub Magdaleny Bernadotte, księżniczki Szwecji, i Christophera O’Neilla odbył się 8 czerwca 2013 roku w kaplicy Pałacu Królewskiego w Sztokholmie.
Panna młoda, Magdalena Bernadotte, była najmłodszym dzieckiem króla Szwecji Karola XVI Gustawa, oraz jego żony, królowej Sylwii. Wcześniej była zaręczona ze Szwedem, Jonasem Bergströmem[1][2]. Zaręczyny zostały jednak zerwane, gdy okazało się, że mężczyzna zdradził księżniczkę[3][4].
Pan młody, Christopher O’Neill, był brytyjsko-amerykańskim przedsiębiorcą. Mężczyzna poznał księżniczkę podczas jej pobytu w Stanach Zjednoczonych, gdzie wyjechała po zerwaniu zaręczyn z pierwszym narzeczonym. Christopher podjął decyzję, że po ślubie z narzeczoną nie przyjmie żadnych królewskich tytułów, dzięki czemu będzie mógł kontynuować swoją pracę i nie będzie miał żadnych królewskich obowiązków.
Tło
Magdalena Bernadotte była najmłodszym dzieckiem króla Szwecji Karola XVI Gustawa, oraz jego żony, królowej Sylwii. Przez bardzo długi czas media nie były przychylne księżniczce. Często porównywano jej beztroskę i chęć do imprezowania do odpowiedzialności i poukładania starszej siostry, Wiktorii. Utrwalało się przekonanie, że „jedna (Magdalena) do zabawy, druga (Wiktoria) do obowiązków”[5]. Wizerunek księżniczki w mediach zmienił się, gdy do opinii publicznej dotarły informacje o zawirowaniach w jej życiu prywatnym. Jonas Bergström, z którym kobieta zaręczyła się w 2009 roku, zdradził ją z norweską modelką. Po tym wydarzeniu media zaczęły odnosić się do niej przychylniej, niż wcześniej, a sama Magdalena – aby pogodzić się z rozstaniem – postanowiła wyjechać do Stanów Zjednoczonych[5]. Tam poznała brytyjsko-amerykańskiego przedsiębiorcę, Christophera O’Neilla, z którym następnie się zaręczyła, o czym poinformowano opinię publiczną 25 października 2012 roku[6][7][8][9].
Strój panny młodej
Znana ze swojego upodobania do stylowych i markowych ubrań Magdalena miała na sobie w dniu ślubu koronkową suknię zaprojektowaną przez Valentino[10][11]. Tren sukni był czterometrowy, natomiast welon – aż sześciometrowy. Bukiet panny młodej składał się natomiast z róż oraz konwalii[12]. Nie założyła natomiast najpopularniejszej szwedzkiej tiary Cameo, którą tradycyjnie nosiły panny młode związane ze szwedzką rodziną królewską[13][14][15][16][17][18]. Zamiast niej założyła swoją ulubioną tiarę – The Modern Fringe[19][20][21].
Uroczystość
Ceremonia zaślubin miała miejsce 8 czerwca 2013 roku w kaplicy Pałacu Królewskiego w Sztokholmie (szw. Slottskyrkan)[22]. Były to szóste królewskie zaślubiny w tym miejscu – wcześniej ślub w kaplicy Pałacu Królewskiego wzięło trzech szwedzkich monarchów: Gustaw III (1766), Karol XIII (1774), Gustaw IV Adolf (1797) oraz dwie szwedzkie księżniczki: Ludwika Orańska (1869) i Krystyna Bernadotte (1974)[23].
Pannę młodą do ołtarza poprowadził ojciec. Doszli jednak do połowy świątyni; dalej do ołtarza nowożeńcy szli już sami. Karol Filip i Zofia wzorowali się na rozwiązaniu, jakie zostało wypracowane podczas ślubu starszej siostry pana młodego z Danielem Westlingiem. W ten sposób rodzina królewska wybrnęła z niewygodnej sytuacji: wcześniej przedstawiciele luterańskiego Kościoła Szwecji zwracali uwagę, że „prowadzenie córki przez ojca do ołtarza jest sprzeczne ze szwedzką tradycją równouprawnienia”[24].
Ceremonia odbyła się w dwóch językach: angielskim i szwedzkim[25]. Przyjęcie weselne nie było transmitowane, a odbyło się w pałacu Drottningholm. Komentując wybór miejsca na bankiet weselny, Magdalena stwierdziła: „Bardzo się z tego powodu cieszę. Pałac Drottningholm wiele dla mnie znaczy – tam się urodziłam i wychowałam”[26].
Po ślubie
Pan młody nie przyjął tytułu książęcego, gdyż wiązałoby się to z koniecznością przyjęcia obywatelstwa szwedzkiego i rezygnacją z pracy w biznesie[27]. Magdalena natomiast zachowała swój tytuł Jej Królewskiej Wysokości[28][29]. Data 8 czerwca była później wykorzystywana przez parę jako data chrztu dla ich dwóch córek – księżniczki Eleonory (ur. 2014) i księżniczki Adrianny (ur. 2018).
Zobacz też
Przypisy
- ↑ SZWECJA – Monarchia. Zaręczyny księżniczki Madeleine. [online], szwecja.net [dostęp 2022-10-28] .
- ↑ Szwecja: Zaręczyny księżniczki Madeleine [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2022-10-28] (pol.).
- ↑ Księżniczka zrywa zaręczyny z prawnikiem [online], Rzeczpospolita [dostęp 2022-10-28] (pol.).
- ↑ The Source , The Royal Source: Jonas Bergström: Madeleine’s ex-fiancé [online], The Royal Source, 20 sierpnia 2013 [dostęp 2022-10-28] .
- ↑ a b Zerwane zaręczyny, życie w cieniu rodzeństwa. Sekrety szwedzkiej księżniczki Madeleine [online], Viva.pl [dostęp 2022-10-28] (pol.).
- ↑ Prinsessan Madeleine och Herr Christopher O’Neill förlovade – Sveriges Kungahus [online], www.kungahuset.se [dostęp 2022-03-18] (szw.).
- ↑ Princess Madeleine engaged to Chris O’Neill [online], The Local Sweden, 25 października 2012 [dostęp 2022-03-18] (ang.).
- ↑ Zaręczyny szwedzkiej księżniczki, „Onet Wiadomości”, 26 października 2012 [dostęp 2022-03-18] (pol.).
- ↑ Stoneinstitue, institude: Ksiezniczka i bankier – poczatki znajomosci [online], institude, 7 grudnia 2016 [dostęp 2022-03-18] .
- ↑ Ślub księżniczki Madeleine [online], www.elle.pl [dostęp 2022-10-28] (pol.).
- ↑ Królewski ślub w Szwecji: Księżniczka Madleine w pięknej sukni ślubnej [online], Party.pl, 9 czerwca 2013 [dostęp 2022-10-28] (pol.).
- ↑ Suknia ślubna szwedzkiej księżniczki. Koronka i 6-metrowy welon! [online], Ofeminin, 30 października 2017 [dostęp 2022-10-28] (pol.).
- ↑ Crown Princess Victoria’s best tiara moments [online], Royal Central, 11 grudnia 2020 [dostęp 2021-04-29] (ang.).
- ↑ Kirsten Jacobs , The origin story of the Swedish Cameo tiara [online], Wedding ETC, 24 czerwca 2020 [dostęp 2021-07-07] (ang.).
- ↑ Emma Samuel , Tiara of the Month: The Cameo Parure belonging to the Swedish Royal Family [online], Tatler [dostęp 2021-07-07] (ang.).
- ↑ The Royal Order of Sartorial Splendor: Tiara Thursday: The Cameo Tiara [online], The Royal Order of Sartorial Splendor, 1 marca 2012 [dostęp 2021-07-07] .
- ↑ The Swedish Cameo Tiara [online], The Practical Gemologist [dostęp 2021-07-07] (ang.).
- ↑ Sobota z tiarą – The Cameo Tiara [online] [dostęp 2021-07-07] .
- ↑ The Modern Fringe Tiara [online], The Court Jeweller, 8 czerwca 2016 [dostęp 2022-03-18] (ang.).
- ↑ Królewska biżuteria – the Modern Fringe Tiara [online] [dostęp 2022-03-18] .
- ↑ Saturday Sparkler: The Modern Fringe Tiara [online], The Court Jeweller, 22 lutego 2014 [dostęp 2022-03-18] (ang.).
- ↑ Princesses who married commoners: Princess Madeleine of Sweden [online], Royal Central, 28 października 2018 [dostęp 2022-10-28] (ang.).
- ↑ Kungliga bröllop i Slottskyrkan – Sveriges Kungahus [online], web.archive.org, 5 czerwca 2015 [dostęp 2022-06-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-05] .
- ↑ Maria Sundén Jelmini: En bra kompromiss. [w:] SvD [on-line]. 2010-06-19. [dostęp 2011-01-30]. (szw.).
- ↑ Royal Weddings: The wedding of Princess Madeleine of Sweden to Chris O’Neill [online], Royal Central, 15 maja 2019 [dostęp 2022-10-28] (ang.).
- ↑ Royal Wedding Rewind: Princess Madeleine of Sweden and Chris O’Neill [online], Royal Central, 8 czerwca 2021 [dostęp 2022-10-28] (ang.).
- ↑ Chris O’Neill: how Princess Madeleine’s husband created his own role among Sweden’s royals [online], Royal Central, 27 czerwca 2021 [dostęp 2022-10-28] (ang.).
- ↑ Royal Wedding Rewind: Princess Madeleine of Sweden and Chris O’Neill [online], Royal Central, 8 czerwca 2021 [dostęp 2022-03-18] (ang.).
- ↑ Royal Weddings: The wedding of Princess Madeleine of Sweden to Chris O’Neill [online], Royal Central, 15 maja 2019 [dostęp 2022-03-18] (ang.).