Łopienka
| wieś | |
 Cerkiew w Łopience | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności |
0 |
| Strefa numeracyjna |
13 |
| Tablice rejestracyjne |
RLS |
| SIMC |
1042532[2] |
Położenie na mapie gminy Cisna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu leskiego  | |
 49°15′47″N 22°22′09″E/49,263056 22,369167[1]
| |
Łopienka (w latach 1977–1981 Owczary) – nieistniejąca obecnie wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Cisna[2][3] w Bieszczadach, w pobliżu Łopiennika, terytorialnie należąca do parafii w Górzance.
Założona w XVI wieku (około 1543 r.) przez rodzinę Balów. Wieś prawa wołoskiego w latach 1551–1600, położona w ziemi sanockiej województwa ruskiego[4]. Po śmierci Mateusza III Bala w 1595 r. czterej synowie podzielili się majątkiem po ojcu. W 1598 r. Piotr II Bal otrzymał Łopienkę i inne miejscowości.
W połowie XIX wieku właścicielami posiadłości tabularnej w Łopience byli Tadeusz Strzelecki, Honorata Męcińska i Ławrowscy[5].
W 1939 roku liczyła 361 mieszkańców. W latach 1946 i 1947 została całkowicie wysiedlona, a zabudowania z czasem zostały rozebrane. Jedynym zachowanym budynkiem jest murowana cerkiew greckokatolicka z 1757 roku, która jest od 1983 roku stopniowo remontowana. Cerkiew jest wpisana do Rejestru zabytków pod numerem rejestracyjnym A-708 z 16.03.1972. Sama Łopienka jest wpisana do tego rejestru jako „relikt dawnej wsi” pod numerem rejestracyjnym A-238 z 4.06.1991[6]. W l. 70. planowano utworzenie w tym miejscu skansenu.
Łopienka jest jednym z najstarszych ośrodków górnictwa naftowego na świecie, rafineria oraz kopalnie ropy naftowej istniały tu przed rokiem 1884. Rafineria obsługiwała m.in. kopalnie ropy znajdujące się w Studennem, Terce, Rajskiem, Polance.
W dolinie wsi znajduje się Studencka Baza Namiotowa „Łopienka”.
Do tradycji Łopienki, wznowionej w 2000 roku po kilkudziesięciu latach przerwy, należy odbywający się co roku w pierwszą niedzielę października odpust. Odprawiane jest nabożeństwo ekumeniczne przedstawicieli kościoła rzymskokatolickiego i wschodniego. Ne tę uroczystość każdorazowo przybywają okoliczni duchowni, przewodnicy PTTK z grupami, harcerze, rzesze turystów indywidualnych oraz mieszkańcy z okolicznych wiosek.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 73285
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Tomasz Figlus, Villae iuris valachici. Z problematyki rozwoju osadnictwa wołoskiego w Polsce na przykładzie ziemi sanockiej, w: Studia z Geografii Politycznej i Historycznej tom 5 (2016), s. 31.
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 118.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pokkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
Linki zewnętrzne
- Łopinka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 724.
- Strona poświęcona wsi
- Łopienka [online], Parafia w Cisnej [dostęp 2021-04-26].
