Zobacz też: inne znaczenia nazwy Łochów.

Łochów

niestandaryzowana osada
Łochów
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	kłodzki
Gmina	Kłodzko
Wysokość	425–440[1] m n.p.m.
SIMC	nie nadano
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko Łochów
Położenie na mapie Polski Łochów
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Łochów
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Łochów
50°27′48″N 16°40′48″E/50,463333 16,680000
Multimedia w Wikimedia Commons

Łochów (do 1945 niem. Lochow) – nazwa niestandaryzowana, osada wsi Boguszyn w województwie dolnośląskim, powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko.

Nazwa nie występuje w oficjalnym spisie miejscowości w Polsce, osada jest częścią wsi Boguszyn.

Łochów położony jest na północny wschód od Kłodzka w pobliżu Przełęczy Bardzkiej, przez którą prowadzi droga krajowa nr 8, z Wrocławia przez Bardo do Kłodzka^[1]. Osada składa się z kilku zagród luźno rozrzuconych na rozległym spłaszczeniu szczytowym wzniesienia Dębowej Góry^[1]. Kolonia jest osadą rolniczą, nie posiadającą żadnej infrastruktury handlowo-usługowej^[1]. W przeszłości stanowiła samodzielną jednostkę, potem była kolonią wsi Boguszyn; obecnie osada składa się tylko z kilku domów i została całkowicie wchłonięta przez Boguszyn, a jej nazwa wyszła już prawie z użycia^[1].

Tereny Łochowa zasiedlone były dużo wcześniej, ponieważ przebiegał tędy ważny trakt handlowy stanowiący jedną z odnóg szlaku bursztynowego^[2]. Później była to droga handlowa łącząca Śląsk z Czechami^[2]. Dla ochrony tego szlaku, od strony czeskiej w miejscu obecnego przysiółka pod koniec X wieku powstała osada. W 1010 roku Czesi wznieśli niewielki gródek strzegący przejścia, wzmiankowany w 1068 roku. Nosił on nazwą „Burgstadel”; w XIV wieku uległ zniszczeniu. Znikome ślady zameczku i osady, w postaci grodziska, zachowały się na terenie wsi.

Łochów powstał pod koniec XVIII wieku prawdopodobnie w ramach kolonizacji fryderycjańskiej. Zalążkiem obecnej osady był folwark zbudowany w dolnej części obecnej wsi Boguszyn, która wcześniej była odrębną, starą wsią, zwaną Skiba^[1]. W pierwszej połowie XIX wieku Łochów wchodził w skład posiadłości landgrafini Charlotty von Fürstenberg. Osada składała się z 24 domów i browaru z gospodą cieszącą się znacznym powodzeniem wśród podróżnych przejeżdżających przez Przełęcz Bardzką^[2]. Zatrzymywano się tutaj na odpoczynek, a także dla podziwiania widoków. W połowie XIX wieku po przebudowie drogi z Barda do Kłodzka i zmianie jej przebiegu, miejscowość znalazła się na uboczu i utraciła znaczenie. Podróżni odwiedzali ją tylko ze względu na krajobraz i historyczną przeszłość terenu, związaną z dawną granicą śląsko-czeską.

Na północny wschód od Łochowa przy drodze nr 8 na Przełęczy Bardzkiej stoi kolumna maryjna wyznaczająca punkt graniczny starej granicy^[2]. Kolumnę ufundował kłodzki rajca Ignatz llgner, prawdopodobnie jako wotum w podzięce za niespodziewane wycofanie się wojsk pruskich, które 9 stycznia 1741 roku usiłowały przez granicę na przełęczy wkroczyć do hrabstwa kłodzkiego^[2].

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-04-5.
• WaldemarW. Brygier WaldemarW., TomaszT. Dudziak TomaszT., IwonaI. Chomiak IwonaI., Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 . Brak numerów stron w książce