Čunovo
| Dzielnica Bratysławy | |||
 Barokowy kościół | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | |||
| Miasto | |||
| Starosta |
Gabriela Ferenčáková[1] | ||
| Powierzchnia |
18,626[2] km² | ||
| Wysokość |
130[potrzebny przypis] m n.p.m. | ||
Położenie na mapie Bratysławy
| |||
| 48°01′50″N 17°11′50″E/48,030556 17,197222 | |||
| Strona internetowa | |||
Čunovo (niem. Sarndorf, węg. Dunacsún, chor. Čunovo) – dzielnica Bratysławy, położona na prawym brzegu Dunaju, w powiecie Bratysława V. Znajduje się tuż przy granicy węgierskiej i austriackiej, oraz w pobliżu zbiornika wodnego Gabčíkovo (Vodné dielo Gabčíkovo).
Historia
Teren ten był już zasiedlony w czasach rzymskich – w 1949 znaleziono w okolicy ślady rzymskiej osady. Po raz pierwszy wzmiankowane w 1232 jako Chun. Już po kilku latach zostało spustoszone przez Tatarów. Po odbudowie było miejscowością na granicy pomiędzy Dolnymi a Górnymi Węgrami. W języku słowiańskim nazywało się wówczas Chunn, po niemiecku Sarndorf, a po węgiersku Csún.
W XVI wieku we wsi osiedlili się Chorwaci, uciekający z terenów zajętych przez Turków. W okresie rządów Marii Teresy żyło w osadzie 716 osób[3]. Po zniesieniu poddaństwa majątkiem zarządzał graf Emanuel Zichy, a w 1905 odkupił go graf Elemér Lónay, drugi małżonek arcyksiężnej Stefani Koburg.
Do 1947 Čunovo pod nazwą Dunacsún było częścią Węgier, następnie w wyniku ustaleń traktatu paryskiego wraz z Rusovcami i Jarovcami włączone do Czechosłowacji (zob. przyczółek bratysławski). Nie było to uzasadnione względami narodowościowymi – na początku XX wieku i w okresie międzywojennym większość mieszkańców stanowili Chorwaci, sporo było też Węgrów i Niemców (tych ostatnich w okresie międzywojennym 18-22%[4]), Słowaków zaś niewielu (Chorwaci żyją tutaj do dzisiaj, zachowując swoją kulturę i język)[5].
Od 1972 Čunovo jest jedną z dzielnic stolicy Słowacji, najbardziej wysuniętą na południe. Znajdowało się tutaj kolejowe i drogowe przejście graniczne z Węgrami.
W 2000 otwarto w Čunovie Danubiana Meulensteen Art Museum – muzeum sztuki nowoczesnej, które cieszy się dużą popularnością wśród turystów[6]. Najcenniejszym zabytkiem jest barokowy kościół z XVIII wieku.
Przypisy
- ↑ Starostka. [w:] Oficjalna strona internetowa dzielnicy [on-line]. [dostęp 2017-12-04]. (słow.).
- ↑ Registre obnovenej evidencie pozemkov. Úrad geodézie, kartografie a katastra SR, 2017-08-10. [dostęp 2017-12-03]. (słow.).
- ↑ História. [w:] Oficjalna strona internetowa dzielnicy [on-line]. [dostęp 2008-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-07)]. (słow.).
- ↑ Ondrej Pöss, Dejiny a kultura karpatskych Nemcov, Bratislava - Pressburg 2005, ISBN 80-89079-16-4, s. 64
- ↑ Strona mniejszości chorwackiej z Čunova
- ↑ Strona muzeum. [dostęp 2017-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-25)].
Linki zewnętrzne
- Strona internetowa dzielnicy (słow.)
