Zbigniew Paradowski

Data i miejsce urodzenia	4 lipca 1932 Stołpce
Informacje klubowe
Klub	AZS Wrocław
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Zbigniew Paradowski (ur. 4 lipca 1932 w Stołpcach) – polski wioślarz, olimpijczyk z Melbourne (1956), działacz sportowy. Pełnił funkcję przewodniczącego Klubu Olimpijczyka w Siedlcach.

Ukończył Liceum Ziemi Kujawskiej we Włocławku^[1], a następnie Wyższą Szkołę Rolniczą we Wrocławiu, zdobywając zawód lekarza weterynarii.

Wioślarstwo rozpoczął trenować w roku 1950 w klubie WTW Włocławek^[1]. Następnie w latach 1951–1957 reprezentował AZS Wrocław, gdzie jego trenerem był Zbigniew Schwarzer.

• 12 razy był mistrzem Polski (konkurencje długo wiosłowe);
• 1956 – 4. miejsce podczas Mistrzostw Europy w Bledzie (czwórki bez sternika, w osadzie razem ze Szczepanem Grajczykiem, Kazimierzem Błasińskim, Marianem Nietupskim);
• 1956 – uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Melbourne, w osadzie razem ze Szczepanem Grajczykiem, Kazimierzem Błasińskim, Marianem Nietupskim – czwórki bez sternika odpadły z konkurencji – po 2. miejscu w przedbiegach (6:46.3), a następnie 4. miejscu w półfinałach (8:32.0).

Wchodził w skład reprezentacyjnej osady czwórek bez sternika.

• Mistrz Sportu;
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski;
• Srebrny Krzyż Zasługi.

• Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński; Leksykon Olimpijczyków Polskich 1924–2006, Fundacja Dobrej Książki, Warszawa 2007, ISBN 978-83-86320-10-3

• Polski Komitet Olimpijski: Zbigniew Paradowski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-26]. (pol.).