Zbigniew Chmielewski (ur. 1 grudnia 1926 w Słonimie, zm. 25 lutego 2009 w Łodzi) – polski reżyser i scenarzysta filmowy.

Więzień łagrów NKWD, jako nastolatek przebywał w Norylsku w Krasnojarskim Kraju. Od 1951 roku należał do PZPR^[1]. W 1956 roku ukończył studia reżyserskie w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi.

Został pochowany w części rzymskokatolickiej na Starym Cmentarzu w Łodzi.

Rodzice

• Kazimierz Chmielewski (1898, Zagórz – 1994, Warszawa) – profesor chemii, sybirak,
• Stefania Kuszenin (1897, Stryj – 1979, Łódź) – nauczycielka.

Rodzeństwo:

• Zofia Chmielewska – Cegieła (1930) – lekarz pediatra,

Rodzeństwo cioteczne:

• Ryszard Jan Harajda (1921, Stryj – 1999, Zielona Góra) – nauczyciel, pedagog, działacz PTTK,
• Roman Harajda (1928, Brzuchowice koło Lwowa – 1996, Kielce) – artysta, malarz, pedagog,
• Alina Baranowska (1936) – tancerka Opery Łódzkiej.

Żona: Jadwiga Jarmakowska

Dzieci: Marta i Krzysztof

• Piękny był pogrzeb, ludzie płakali + scenariusz (1967)
• Tabliczka marzenia (1968)
• Twarz anioła (1970)
• Ogłoszenie matrymonialne + scenariusz (1972)
• Profesor na drodze + scenariusz (1973)
• Dyrektorzy (1975; serial telewizyjny)
• Daleko od szosy + scenariusz (1976; serial telewizyjny)
• Ślad na ziemi (1978; serial telewizyjny)
• Operacja Himmler (1979)
• Blisko, coraz bliżej (1982-1986; serial telewizyjny)
• Rodzina Kanderów (1988; serial telewizyjny)

• 1958
  • Baza ludzi umarłych reż. Czesław Petelski – współpraca reżyserska
  • Historia jednego myśliwca reż. Hubert Drapella – współpraca reżyserska,
  • Krzyż Walecznych reż. Kazimierz Kutz – drugi reżyser,
• 1960 Nikt nie woła reż. Kazimierz Kutz – drugi reżyser,
• 1961
  • Ludzie z pociągu reż. Kazimierz Kutz – drugi reżyser,
  • Zaduszki reż. Tadeusz Konwicki – drugi reżyser,
• 1962 Czerwone berety reż. Paweł Komorowski – drugi reżyser,
• 1963 Milczenie reż. Kazimierz Kutz – drugi reżyser,
• 1964
  • Obok prawdy reż. Janusz Weychert – drugi reżyser,
  • Upał reż. Kazimierz Kutz – drugi reżyser,
• 1966 Cierpkie głogi reż. Janusz Weychert – drugi reżyser,

• 1984 – Blisko coraz bliżej – Złoty Ekran (przyznawany przez pismo "Ekran") za rok 1983
• 1980 – Operacja Himmler – Nagroda Ministra Obrony Narodowej II stopnia;
• 1979 – Ślad na ziemi
  • Olsztyn (Festiwal Polskiej Twórczości Telewizyjnej) Grand Prix; zespołowo
  • Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za całokształt pracy reżyserskiej w TVP, ze szczególnym uwzględnieniem filmu...
• 1977
  • Dyrektorzy – Olsztyn (Festiwal Polskiej Twórczości Telewizyjnej) Grand Prix
  • Daleko od szosy – Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji
• 1976 – Dyrektorzy
  • Złoty Ekran (przyznawany przez pismo "Ekran") w kategorii: telewizyjny film fabularny
  • Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji; zespołowo
  • Nagroda Państwowa II stopnia; zespołowo
• 1975
  • Profesor na drodze – Medal Komisji Edukacji Narodowej (przyznawany przez Ministerstwo Oświaty i Wychowania)
  • Dyrektorzy – Kowadło (Nagroda Krakowskiego Stowarzyszenia Twórców i Działaczy Kultury "Kuźnica")
  • Profesor na drodze – Hollywood (ŚFFTv) nagroda dla filmu dramatycznego
• 1974 – Profesor na drodze – Gdynia (do 1986 Gdańsk) (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych) nagroda za scenariusz w kategorii filmu telewizyjnego
• 1973 – Profesor na drodze – Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji

Tadeusz Chmielewski (1927-2016) - reżyser i scenarzysta filmowy

• Zbigniew Chmielewski w bazie filmpolski.pl
• Zbigniew Chmielewski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”