Ząb przedtrzonowy
Ząb przedtrzonowy, przedtrzonowiec (łac. dens premolaris) – rodzaj zęba występującego u większości ssaków (zarówno w uzębieniu mlecznym, jak i stałym, z wyjątkiem przedtrzonowca pierwszego, który jest niewymienny)[1], w tym człowieka (tylko w uzębieniu stałym, wśród zębów mlecznych nie występują przedtrzonowce). Dorosły człowiek ma osiem zębów przedtrzonowych[2].
Przedtrzonowce są położone między kłem a zębami trzonowymi. Kształtem są zbliżone do trzonowców. U niektórych gatunków ssaków przedtrzonowce nie występują (owca, koza, bydło domowe)[1]. Zęby przedtrzonowe służą do rozdrabniania pokarmu[3].
We wzorze zębowym są oznaczane literą P[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Kazimierz Krysiak , Krzysztof Świeżyński , Anatomia zwierząt. 2. Narządy wewnętrzne i układ krążenia, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 99, ISBN 978-83-01-16751-6 .
- ↑ a b Adam Bochenek , Michał Reicher , Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 35–36, ISBN 978-83-200-4501-7 .
- ↑ przedtrzonowe zęby, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-04-10] .
Encyklopedie internetowe (klasa bytu anatomicznego):