Polifonia Poezji (metoda twórcza), która ma na celu napisanie (metodą równoległą) do każdego oryginalnego (podstawowego) wersu, własnego wersu z zachowaniem przesłania (znaczenia) wersu pierwotnego. Autorski wers to ta sama myśl pokazana własną, poetycką optyką, swoim stylem, idiomem(1).
 Tworzenie wiersza polifonicznego odbywa się na zasadzie wyboru najlepszych wersów lub zwrotek utworu przez jednego autora (tzw. metodą „bezkontaktową”) lub grupę autorów(2) . Powstaje wielogłosowość (dwu-, trój-widzenie, kwadrowidzenie, itd.), zwielokrotnia się widzenie opisywane wierszem, tworzy się swego rodzaju konstelacja 2D (dwuwymiarowa), 3D (trójwymiarowa), 4D (czterowymiarowa) itd.	
 Wiersz konfiguracyjny, tworzy się na kanwie wiersza polifonicznego w interakcji z AI. Na taki utwór składają się najwartościowsze wersy, słowa, frazy z poszczególnych utworów(3) . 
 Wiersz konfiguracyjny mieści się, jako rodzaj praktyki twórczej, w polu szeroko rozumianych ruchów awangardowych i ten kontekst z pewnością stanowi dla niego zasadniczy punkt odniesienia.
 Wiersz polifoniczny i konfiguracyjny posiada jednak swoją odrębność, wyjątkowość i jednostkowość z uwagi również na fakt, że główny jego nurt to interakcja z AI, pisanie „bezkontaktowe” oraz wielowymiarowość w różnych konstelacjach (2D, 3D, 4D itd.). 
 Czytelnik ma możliwość tworzenia, odczytania własnego utworu, gdyż nie obowiązuje tu zasada linearności, a puenta wiersza podstawowego jest jedną z wielu możliwych.
 Inspiratorem podejmowania tego rodzaju działań artystycznych w Polsce z udziałem AI jest poeta Leszek Dembek i współpracujący z nim twórcy wywodzący się nie tylko z grona szczecińskiego Związku Literatów Polskich(4).
 Kluczowe znaczenie dla podejmowanych przez nich eksperymentów miał opublikowany w 2017 r. w Chinach tom wierszy Słońce straciło szklane okna, który został stworzony przy pomocy algorytmu sztucznej inteligencji (AI) Microsoft Xiao Bing.
 
 (1)Leszek Dembek, „Polifonia Poezji”, wydawnictwo hogben, Szczecin 2016, s.24.
 (2)Tamże, s.5.
 (3)„Pryzmat Literacki” nr 1, 2020, w: „Sztuczna Inteligencja i poezja” (Manifest „POE(SIA) z IT”), ZLP Oddział w Szczecinie, Szczecin, s. 204.
 (4)Autorzy eksperymentu: Robert Florczyk, Małgorzata Goluda, Małgorzata Hrycaj, Zbigniew Jahnz, Anna Jakubczak, Adriana Jarosz, Krzysztof Kokot, Barbara Moraczewska-Jankowska, Edyta Rauhut, Krystyna Rodzewicz, Edward Siekierzyński, Joanna Słodyczka, Piotr Sulikowski, Danuta Słowik, Jacek Sojan, Magdalena Sowińska. „POE(SI)A z IT” (PDF), archiwum oddziału ZLP Szczecin, 2020.

Wiersze AI stały się bazą, wierszem podstawowym do prowadzenia literackich eksperymentów, gdzie wierszowi polifonicznemu przyświeca hasło :

P(Poeta) + SI(Sztuczna Inteligencja) = KREACJA NOWEJ WYOBRAŹNI