Waldemar Derkacz

pułkownik
Data i miejsce urodzenia	1948 Białogard
Przebieg służby
Lata służby	1968–1998
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL Siły Zbrojne RP
Jednostki	Wyższej Oficerskiej Szkoły Wojsk Inżynieryjnych 12 pułk pontonowy Wojskowa Akademia Inżynierii 9 Pułk Pontonowo-Techniczny OT 12 Ośrodek Przechowywania Sprzętu Wojskowa Komenda Uzupełnień
Stanowiska	dowódca plutonu pontonowego dowódca kompanii pontonowej starszy oficer operacyjny szef sztabu dowódca pułku pontonowego komendant OPS komendant WKU
Odznaczenia

Waldemar Derkacz s. Stanisława (ur. 1948 w Białogardzie) – oficer Wojska Polskiego, pułkownik.

Do wojska wstąpił w 1968 jako podchorąży Wyższej Oficerskiej Szkoły Wojsk Inżynieryjnych, którą ukończył w 1972 jako prymus. Następnie w latach 1972–1974 dowodzi plutonem pontonowym w 12 pułku pontonowym w Szczecinie. W latach 1974–1977 dowodził kompanią pontonową w tym samym pułku. W okresie od 1977 do 1980 był słuchaczem Wojskowej Akademii Inżynieryjnej w ZSRR, którą ukończył z wyróżnieniem. Po powrocie ze studiów ponownie pełnił służbę w 12. pułku pontonowym na stanowiskach: starszy oficer operacyjny (1980–1981), a następnie pełnił obowiązki szefa sztabu pułku (1981–1985). W okresie od lutego do marca 1985 odbył kurs przeszkolenia kandydatów na stanowisko dowódców pułku przy Centrum Doskonalenia Oficerów WP. W latach 1985–1988 dowodził 9. pułkiem pontonowo-technicznym Obrony Terytorialnej w Chełmnie. W 1988 objął obowiązki dowódcy 12. pułku pontonowo-technicznego Obrony Terytorialnej w Szczecinie. W sierpniu 1988 udał się na trzymiesięczny kurs doskonalący do Wojskowej Akademii Inżynieryjnej w ZSRR. W 1991, po przeformowaniu 12 pułku na 12 Ośrodek Przechowywania Sprzętu w Szczecinie został jego komendantem. Obowiązki te pełnił do 1994 tj. do rozformowania 12 OPS. Od 1994 do 1995 pełnił obowiązki służbowe w Wojewódzkim Sztabie Wojskowym w Szczecinie. Komendantem Wojskowej Komendy Uzupełnień w Gryfinie został w 1995 i pełnił obowiązki do 1998

Obecnie pracuje w Starostwie Powiatowym w Gryfinie na stanowisku naczelnika Wydziału Zarządzania Kryzysowego^[1].

• podporucznik – 10 września 1972
• porucznik - 12 października 1974
• kapitan - 12 października 1978
• major - 12 października 1982
• podpułkownik - 12 października 1986
• pułkownik - 9 maja 1990

• Złoty Krzyż Zasługi - 1988
• Srebrny Krzyż Zasługi - 1983
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” - 1993
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” - 1981
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” - 1975
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”-1987
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” - 1982
• Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” - 1977
• Medal pamiątkowy „Zasłużonemu Saperowi"

• Zdzisław Barszczewski, Władysław Jasieński: Sylwetki saperów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09287-7.