Veli Paloheimo
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 grudnia 1967 |
| Wzrost |
183 cm |
| Gra |
praworęczny |
| Status profesjonalny |
1985 |
| Zakończenie kariery |
1993 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
48 (1 października 1990) |
| Australian Open |
4R (1990) |
| Roland Garros |
2R (1991) |
| Wimbledon |
1R (1989–1991) |
| US Open |
2R (1990) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
219 (24 lipca 1989) |
| Australian Open |
1R (1989) |
Veli Paloheimo (ur. 13 grudnia 1967 w Tampere) – fiński tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa w latach 1986–1992.
Życiorys
Młodość
Veli Paloheimo dorastał w Tampere w Finlandii. W związku z tym, że jego matka była Niemką, czasem wyjeżdżał do Niemiec Zachodnich do swoich dziadków. Od dziecka interesował się sportem, lecz uprawiał różne dyscypliny. Od 14. roku życia interesował się tenisem, a w wieku 16 lat rozpoczął intensywne treningi[1].
Kariera tenisowa
Gdy skończył 17 lat, zaczął uczestniczyć w turniejach organizowanych przez ATP[1]. Zawodowym tenisistą został w roku 1985. Reprezentował Finlandię w Pucharze Davisa w latach 1986–1992, z wyjątkiem roku 1991. W singlu rozegrał 22 mecze (wygrał 11), w deblu 9 (wygrywając 4).
Najwyżej w rankingu gry pojedynczej był na 48. miejscu (1 października 1990), a w klasyfikacji gry podwójnej na 219. pozycji (24 lipca 1989). Spośród fińskich tenisistów tylko Jarkko Nieminen zajmował wyższą pozycję w rankingu singlistów[2]. W turniejach Wielkiego Szlema jego najlepszym rezultatem był udział w czwartej rundzie gry pojedynczej Australian Open 1990.
Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczej
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 13 listopada 1988 | Helsinki | Dywanowa |  Nicklas Kulti
|
3:6, 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 22 października 1989 | Cherbourg | Twarda (hala) |  Martin Laurendeau
|
3:6, 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 3. | 29 października 1989 | Brest | Twarda (hala) |  Olivier Delaître
|
6:2, 6:2 |
Życie prywatne
W roku 1990 ożenił się z Sanną, która rok później przyjęła wierzenia Świadków Jehowy i została ochrzczona. Również on sam rozpoczął studium Biblii, postanowił przerwać karierę sportową i przyjął chrzest w roku 1994. Ma trzech synów[1].
Został trenerem tenisa oraz pełni funkcję dyrektora centrum tenisowego[1].
Od jego imienia i nazwiska przetłumaczonego na język angielski pochodzi nazwa fińskiego zespołu rockowego Brother Firetribe[3].
Był członkiem zespołu przygotowującego film biograficzny Borg/McEnroe. Między odwagą a szaleństwem, który miał premierę w 2017 roku[4].
Przypisy
- ↑ a b c d Watchtower, Najlepsza nagroda, jaką w życiu wygrałem [online], jw.org, 11 września 2018 [dostęp 2018-09-11].
- ↑ Tiina Lappalainen, Veli Paloheimo: Jalat verillä voittoon Monte Carlossa [online], tennis.fi, 21 sierpnia 2017 [dostęp 2018-09-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-11] (fiń.).
- ↑ Brother Firetribe: False Metal [online], mtv.fi, 28 lutego 2007 [dostęp 2018-09-11] (fiń.).
- ↑ Veli Paloheimo [online], imdb.com [dostęp 2018-09-12] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2018-09-11] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-09-11] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2018-09-11] (ang.).