Vautour (1889)
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
kwiecień 1884 |
| Wodowanie |
25 kwietnia 1889 |
 Marine nationale
| |
| Wejście do służby |
grudzień 1889 |
| Wycofanie ze służby |
1908 |
| Los okrętu | |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
normalna: 1266 ton |
| Długość |
68 m między pionami |
| Szerokość |
9 m |
| Zanurzenie |
4,7 m |
| Materiał kadłuba | |
| Napęd | |
| 2 maszyny parowe 4 kotły lokomotywowe moc 3000 KM 2 śruby | |
| Prędkość |
17 węzłów |
| Zasięg |
2800 Mm przy 10 w. |
| Uzbrojenie | |
| 5 dział kal. 100 mm (5 x I) 4 działa kal. 47 mm (4 x I) 6 rewolwerowych dział kal. 37 mm (6 x V) | |
| Wyrzutnie torpedowe |
4 × 350 mm |
| Opancerzenie | |
| pokład 40 mm | |
| Załoga |
156 |
Vautour – francuski krążownik torpedowy z lat 80. XIX wieku, jedna z czterech zbudowanych jednostek typu Condor. Okręt został zwodowany 25 kwietnia 1889 roku w stoczni Arsenal de Toulon w Tulonie, a do służby w Marine nationale przyjęto go w grudniu 1889 roku. Jednostka została skreślona z listy floty w 1908 roku i następnie złomowana.
Projekt i budowa
Krążowniki torpedowe typu Condor[a] zaprojektowano jako niewielkie, jednokominowe jednostki o dziobach i rufach w kształcie pługa i trzech masztach (później jeden z nich usunięto)[1][2]. Kadłuby jednostek wykonano ze stali[3].
„Vautour” zbudowany został w stoczni Arsenal de Toulon[1][2]. Stępkę okrętu położono w kwietniu 1884 roku, a zwodowany został 25 kwietnia 1889 roku[2][4]. Koszt budowy jednostki wyniósł w przeliczeniu 80 000 £[3].
Dane taktyczno–techniczne
Okręt był niewielkim krążownikiem torpedowym[1][2]. Długość między pionami wynosiła 68 metrów, szerokość całkowita 9 metrów, a maksymalne zanurzenie 4,7 metra[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 1266 ton[1][2][b]. Okręt napędzany był przez dwie pionowe maszyny parowe o łącznej mocy 3000 KM, do których parę dostarczały cztery kotły lokomotywowe[1][2][c]. Maksymalna prędkość napędzanej dwiema śrubami jednostki wynosiła 17 węzłów[1][2][d]. Okręt zabierał maksymalnie 160 ton węgla, co zapewniało zasięg wynoszący 2800 Mm przy prędkości 10 węzłów[1][2].
Główne uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się z pięciu pojedynczych dział kalibru 100 mm M1881 L/26, umieszczonych na górnym pokładzie w ambrazurach (dwa przednie), sponsonach (dwa kolejne) i na rufie[1][2]. Oprócz tego na okręcie zainstalowano cztery pojedyncze działa kal. 47 mm Hotchkiss M1885 L/40 i sześć rewolwerowych dział kal. 37 mm M1885 L/20[1][2]. Okręt wyposażony był w cztery wyrzutnie torped kal. 350 mm[1][2][e].
Wypukły stalowy pokład pancerny miał grubość 40 mm, a nad maszynownią znajdował się koferdam i pokład przeciwodłamkowy[1][2].
Załoga okrętu składała się z 156 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][f].
Służba
„Vautour” został przyjęty do służby w Marine nationale w grudniu 1889 roku[1][2]. W latach 90. XIX wieku z pokładu okrętu usunięto wszystkie wyrzutnie torped, a także przystosowano kotły do zasilania paliwem płynnym[2]. Jednostka została wycofana ze służby w 1908 roku, a następnie złomowana[1][4].
Uwagi
- ↑ Klasyfikowane także jako kanonierki torpedowe[1][2].
- ↑ Jane 1970 ↓, s. 131 podaje, że wyporność wynosiła 1240 ton, Brassey 1894 ↓, s. 293 – 1280 ton, zaś według Jane 1900 ↓, s. 126 wyporność wynosiła około 1300 ton.
- ↑ Brassey 1894 ↓, s. 293 podaje, że moc siłowni wynosiła 3200 KM.
- ↑ Podczas prób przy przeciążeniu maszyn osiągnięto prędkość 17,1 węzła przy mocy 3378 KM[5].
- ↑ Brassey 1894 ↓, s. 293, Jane 1900 ↓, s. 126 i Jane 1970 ↓, s. 131 podają, że okręt wyposażony był w pięć wyrzutni torped.
- ↑ Gogin 2021 ↓ podaje, że załoga okrętu liczyła 137 osób.
Przypisy
Bibliografia
- The Naval Annual, 1894. T.A. Brassey (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1894. (ang.).
- Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: CONDOR torpedo cruisers (1886 - 1889). Navypedia. [dostęp 2021-02-19]. (ang.).
- Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1900. London: Sampson Low, Marston & Co., 1900. (ang.).
- Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1905/6. New York: ARCO Publishing Company, 1970. (ang.).
