Uniwersytet w Belgradzie
Data założenia |
1808 |
---|---|
Typ | |
Państwo | |
Adres |
Belgrad |
Liczba pracowników |
7384 |
Liczba studentów |
89 827 |
Rektor |
prof. dr Vladimir Bumbaširević |
Członkostwo | |
Położenie na mapie Serbii | |
44°49′06,39″N 20°27′26,72″E/44,818442 20,457422 | |
Strona internetowa |
Uniwersytet w Belgradzie, Uniwersytet Belgradzki (serb. Универзитет у Београду) – uczelnia w Belgradzie, największy i najważniejszy uniwersytet Republiki Serbii, założony w 1808 roku[1], jako działająca od tego roku w Belgradzie Szkoła Wielka (serb. Велика школа). Obecnie ma 31 wydziałów i ponad 90 tys. studentów. Jest najbardziej cenioną i dofinansowaną instytucją naukowo-badawczą w Serbii. Prowadzi badania naukowe we wszystkich dziedzinach nauki. Biblioteka Uniwersytecka im. Svetozara Markovicia jest jedyną Carnegie biblioteką w Europie Środkowej i Wschodniej.
Wydziały
- Wydział Architektury
- Wydział Bezpieczeństwa
- Wydział Biologii
- Wydział Budownictwa
- Wydział Chemii
- Wydział Chemii Fizycznej
- Wydział Edukacji
- Wydział Ekonomiczny
- Wydział Elektrotechniki
- Wydział Farmaceutyczny
- Wydział Filologiczny
- Wydział Filozofii
- Wydział Fizyki
- Wydział Geografii
- Wydział Górnictwa i Geologii
- Wydział Inżynierii Mechanicznej
- Wydział Inżynierii Ruchu
- Wydział Leśnictwa
- Wydział Matematyki
- Wydział Medyczny
- Wydział Medycyny Weterynaryjnej
- Wydział Nauk Organizacyjnych
- Wydział Nauk Politycznych
- Wydział Pedagogiki Specjalnej i Resocjalizacji
- Wydział Prawa
- Wydział Rolnictwa
- Wydział Sportu i Wychowania Fizycznego
- Wydział Stomatologii
- Wydział Techniczny (w Borze)
- Wydział Technologii Hutniczych
- Wydział Teologii Prawosławnej
Język polski
Studia polonistyczne na Uniwersytecie w Belgradzie rozpoczęty się w 1895, wraz z przybyciem prof. Radovana Košuticia. Jednak już w latach 60. XIX wieku na wykładach slawisty Djury Daničić słuchacze mogli zdobywać podstawową wiedzę z języka polskiego. Po II wojnie światowej język ten wykłada się jako przedmiot główny[2].
Absolwenci
Wśród absolwentów znajdują się prezydenci Serbii Boris Tadić i Ivan Stambolić, pierwszy prezydent Macedonii Kiro Gligorov, pierwszy prezydent Czarnogóry Filip Vujanović, prezydent Słowenii Danilo Türk, serbscy premierzy Zoran Đinđić, Vojislav Koštunica, Mirko Cvetković, Ivica Dačić, przewodniczący Zgromadzenia Ogólnego ONZ Srgjan Kerim i Lazar Mojsov, przywódcy religijni Ireneusz (patriarcha Serbii) i Jan z Szanghaju i San Francisco, serbski minister spraw zagranicznych Vuk Drašković, słoweński ekonomista Mitja Gaspari, serbski polityk Dimitrije Tucović. Studiowali tu znani pisarze: Miloš Crnjanski, Meša Selimović, Desanka Maksimović, Danilo Kiš, Branislav Nušić, Branko Ćopić, David Albahari oraz Abdul Rahman Munif. Jedna z absolwentek, Biserka Rajčić, w czasie obrad II Światowego Kongresu Tłumaczy Literatury Polskiej w Krakowie (w 2009) została laureatką nagrody „Transatlantyk”, przyznawanej najwybitniejszym tłumaczom literatury polskiej[3].
Zobacz też
Galeria
- Pierwsi profesorowie
- Uniwersytet w Belgradzie 1890
- Dom Studencki Aleksandra I
- Szkoleniowa sala sądowa dla studentów prawa
- Dom księżniczki Ljubicy, dawniej siedziba uczelni
- Dositej Obradović, założyciel uniwersytetu
- Wydział Elektrotechniki
- Wydział Górnictwa i Geologii
Przypisy
- ↑ University of Belgrade. [dostęp 2010-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-22)].
- ↑ Gordana Jovanović: Počeci i razvoj polonistike na Beogradskom univerzitetu
- ↑ Instytut Książki
Linki zewnętrzne
- Witryna internetowa Uniwersytetu w Belgradzie. bg.ac.rs. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-16)].