Tygrys indochiński
| Panthera tigris corbetti[1] | |
| Mazák, 1968 | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek | |
| Podgatunek |
tygrys indochiński |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
| Zasięg występowania | |
| |
Tygrys indochiński (Panthera tigris corbetti) – podgatunek tygrysa azjatyckiego, drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych (Felidae). Nazwę corbetti nadano dla upamiętnienia hinduskiego myśliwego pochodzenia irlandzkiego i naturalisty Jima Corbetta[3].
Zasięg występowania
Kraje leżące w granicach współczesnego zasięgu występowania tego tygrysa to: Mjanma, Laos, Tajlandia, Kambodża i Wietnam[2]. W większości tygrysy indochińskie występują na wyżynnych i górskich terenach wzdłuż granic tych krajów. Ze względu na utrudniony dostęp do tych terenów niewiele wiadomo o stanie ich populacji.
Charakterystyka
Tygrys indochiński jest najbardziej zbliżony budową do tygrysa sumatrzańskiego. Czaszkę ma mniejszą niż podgatunek nominatywny P. t. tigris, a ubarwienie ma pomarańczowo-brązowe, ciemniejsze niż tygrysa bengalskiego, z krótszymi i węższymi, rzadko rozdwojonymi pręgami[4]. Dojrzały samiec osiąga przeciętnie długość 270 cm (razem z ogonem) przy średniej masie ciała ok. 180 kg. Samice osiągają odpowiednio 240 cm i 115 kg[3].
Liczebność populacji pod koniec XX wieku była szacowana – w zależności od źródła – na 736–1225 lub 1200-1800[5] osobników. Jej stan w 2010 roku pozostaje słabo poznany[2].
Przypisy
- ↑ Panthera tigris corbetti, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c A.J. Lynam, K. Nowell, Panthera tigris ssp. corbetti, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.1 [dostęp 2015-06-30] (ang.).
- ↑ a b IndoChinese Tiger. Save The Tiger Fund. [dostęp 2010-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 czerwca 2010)]. (ang.).
- ↑ J. H. Mazák, C. P. Groves. A taxonomic revision of the tigers (Panthera tigris) of Southeast Asia. „Mammalian Biology - Zeitschrift fur Saugetierkunde”. 71 (5), s. 268-287, 2006. DOI: 10.1016/j.mambio.2006.02.007. (ang.). (pdf)
- ↑ Seidensticker J, Christie S, Jackson P, editors (1999) Riding the Tiger: Tiger Conservation in Human-Dominated Landscapes. Cambridge: Cambridge University Press.