Twierdzenie Greena
Twierdzenie Greena – twierdzenie analizy matematycznej wiążące pewne całki krzywoliniowe – konkretniej całki okrężne na płaszczyźnie – z całkami podwójnymi[1]. Jest to szczególny przypadek twierdzenia Stokesa[2], które już nie zawiera warunku płaskości krzywej. Zostało sformułowane przez angielskiego matematyka i fizyka George’a Greena.
Treść twierdzenia
Jeżeli funkcje i są klasy wewnątrz obszaru regularnego krzywa regularna jest brzegiem obszaru i jest zorientowana dodatnio, to[1]:
Powyższy wzór jest nazywany wzorem Greena.
Aby zaznaczyć, że całka krzywoliniowa jest okrężna (krzywa jest zamknięta), używa się także symbolu całki z okręgiem:
Dowód
Niech będzie obszarem ukazanym na rysunku obok. Tak więc
Wprowadźmy następujące parametryzacje krzywych
Wówczas dla dla oraz dla
Tak więc dla składowej pola wektorowego otrzymujemy:
zaś w całce podwójnej z prawej strony równości w tezie bierzemy składnik
Stosując twierdzenie Newtona-Leibniza, otrzymujemy:
Analogiczne rozumowanie można przeprowadzić dla składowej
Tak więc lewa i prawa strona równania z tezy są równe.
Przypisy
- ↑ a b Greena twierdzenie, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-02] .
- ↑ Hans Niels Jahnke: A history of analysis. Providence, RI: American Mathematical Society, 2003, s. 207-208. ISBN 0-8218-2623-9. OCLC 51607350.
Linki zewnętrzne
- Green formulas (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org [dostęp 2024-04-05].