Trzon mostka (łac. corpus sterni, mesosternum^[1]) – środkowa część mostka.

Mostek to kość znajdująca się w brzusznej części klatki piersiowej. Występuje u kręgowców lądowych. Strukturę tę buduje często również chrząstka. Jego część dogłowowa zwie się rękojeścią, doogonowa to wyrostek mieczykowaty, pomiędzy nimi zaś znajduje się trzon mostka^[2].

Rękojeść i trzon mostka oddzielają od siebie wcięcia żebrowe odpowiadające II parze żeber^[3]. U świni pomiędzy rękojeścią i trzonem mostka znajduje się staw^[4]. Podobnie wygląda to u przeżuwaczy. U kozy może tam jednak być obecny chrząstkozrost^[5]. Trzon i wyrostek mieczykowaty zrastają się zaś u świni^[4] czy przeżuwaczy^[5].

Trzon przyjmuje zróżnicowany kształt. U świni, przeżuwaczy oraz u naczelnych obserwuje się spłaszczenie grzbietowo-brzuszne. Odwrotna sytuacja występuje u konia o trzonie mostka spłaszczonym bocznie. Przekrój trzonu mostka ma kształt czworoboczny u psa, u kota zaś cylindryczny^[3]. Zbudowany jest z płytek kostnych nazywanych odcinkami mostkowymi (sternebrae), połączonych ze sobą przez chrząstkozrosty mostkowe^[2]. U świni szybko ulegają one zrośnięciu, podobnie jak ostatni z nich z wyrostkiem mieczykowatym^[4]. Analogicznie wygląda to u przeżuwaczy^[5]. Liczba tychże odcinków różni się w zależności od taksonu. 4 spotyka się u świni, 5 u przeżuwaczy czy u konia, a 6 u drapieżnych^[3]. U psa są one czworokątne w przekroju, a okrągłe u kota^[4]. U świni pierwszy z nich wykazuje spłaszczenie boczne, odcinki dystalne są już jednak spłaszczone grzbietowo-brzusznie^[6].

Po bokach leżą kolejne wcięcia żebrowe^[2]. U świni i konia są to wcięcia II–VII pary połączonych z mostkiem stawowo żeber^[5], a u drapieżnych są to wcięcia II–IX pary żeber^[4].

• Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk: Anatomia zwierząt. T. 1: Aparat ruchowy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. ISBN 978-83-01-16755-4..