Traktat w Kownie
Traktat w Kownie – zawieszenie broni podpisane w wyniku rokowań polsko–litewskich z 27–29 listopada 1920 roku[1].
Ofensywa Litwy Środkowej na Kowno zakończyła się pod naciskiem międzynarodowym, także Polski, 27 listopada. Wojska gen. Żeligowskiego znajdowały się wówczas w odległości ok. 50 km od Kowna[2], jednak nie miały możliwości podjęcia ostatecznego szturmu na miasto.
Rozmowy były toczone pod nadzorem komisji Ligi Narodów.
W wyniku rozmów 29 listopada zawarto porozumienie przewidujące:
- zakończenie działań zbrojnych między Litwą i Litwą Środkową 30 listopada
- wymianę jeńców
- oddanie Komisji Kontrolnej Ligi Narodów prawa wytyczenia pasa neutralnego.
Porozumienie spisane w języku francuskim zarejestrowano 1 marca 1922 w sekretariacie Ligi Narodów zgodnie z wymogami art. 18 Traktatu Wersalskiego[3].
Liga Narodów podjęła także zawieszone prace mające doprowadzić do plebiscytu na Wileńszczyźnie, w tym celu w grudniu toczyły się rozmowy polsko-litewskie w Warszawie.
Przypisy
- ↑ Łach 2014 ↓, s. 174.
- ↑ Łach 2014 ↓, s. 170.
- ↑ Protocole de l'armistice conclu sous les auspices de la Commission militaire de controle de la Societes des Nations et signe par les representants des gouvernements Lituanien et Polonais a Kowno le 29 Novembre 1920, wraz z przekładem ang. Armistice Protocol concluded under the auspices of the League of Nations Military Commission of Control, signed at Kowno, November 29, 1920 w: Société des Nations Recueil des Traités, Volume IX, 1922 s. 63 - 67.
Zobacz też
Bibliografia
- Wiesław B. Łach: „Bunt Żeligowskiego”. Kulisy połączenia Wileńszczyzny do Polski 1920-1922. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2014. ISBN 978-83-11-13198-9.
- Lech Wyszczelski "Wilno 1919-1920", wyd. Bellona SA, Warszawa, 2008, ISBN 978-83-11-11249-0