Eisspeedway

Tlenek wanadu(V)

Tlenek wanadu(V)
Monowarstwa tlenku wanadu(V)
Ilustracja
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

V
2
O
5

Masa molowa

181,88 g/mol

Wygląd

żółtobrązowe kryształy[1]

Identyfikacja
Numer CAS

1314-62-1

PubChem

14814

Podobne związki
Podobne związki

Ta
2
O
5
, Nb
2
O
5

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Tlenek wanadu(V), V
2
O
5
nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym wanad występuje na V stopniu utlenienia. Stosowany jako katalizator, np. przy produkcji kwasu siarkowego, w reakcji utleniania dwutlenku siarki (SO
2
) do tritlenku siarki (SO
3
).

Otrzymywanie

Tlenek wanadu(V) jest ostatecznym produktem utleniania wanadu, ale często jest zanieczyszczony wówczas niższymi tlenkami[5]. Czysty związek otrzymuje się poprzez termiczny rozkład metawanadanu(V) amonu[5][6]:

2NH
4
VO
3
V
2
O
5
+ 2NH
3
+ H
2
O

Właściwości

W czystej postaci ma barwę żółtopomarańczową wynikającą ze zjawiska przeniesienia ładunku. Jest umiarkowanym utleniaczem. W reakcji z dwutlenkiem węgla, dwutlenkiem siarki lub kwasem szczawiowym ulega redukcji do ciemnoniebieskiego tlenku wanadu(IV), VO
2
[5].

Słabo rozpuszcza się w wodzie, a jego roztwory mają odczyn lekko kwasowy. Ma właściwości amfoteryczne. Z zasadami tworzy wanadany(V), a w mocnych kwasach powstaje kation dioksydowanadowy VO+
2
[5].

Jony ortowanadanowe(V) VO3−
4
obecne są w roztworach silnie zasadowych (pH > 12[6] lub >13[5]). Po obniżeniu pH ulegają one dimeryzacji[5][6]:

2VO3−
4
+ 2H+
V
2
O4−
7
+ H
2
O

Po dalszym obniżaniu pH stopień polimeryzacji zwiększa się. W pH 6–9 obecne są pozostające w równowadze trimery V
3
O3−
9
i tetramery V
4
O4−
12
, które poniżej pH 6,5 przechodzą w dekamery V
10
O6−
28
, HV
10
O5−
28
i H
2
V
10
O4−
28
(stopień polimeryzacji i protonowania zależy też od stężenia[5]). Kondensacji jonów do stopnia n > 4 towarzyszy pojawienie się barwy żółtej, która dalej przechodzi w ciemnopomarańczową. Po zakwaszeniu roztworu do pH < 2–3, poliwanadany rozpadają się z wytworzeniem bladożółtych kationów wanadylowych[5][6]:

H
2
V
10
O4−
28
+ 14H+
10VO+
2
+ 8H
2
O

Pomimo słabej rozpuszczalności jest silną trucizną[2][6], ma też działanie mutagenne i teratogenne[2]. Nie ma smaku[6].

Przypisy

  1. a b c d e f David R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-98, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
  2. a b c d Tlenek wanadu(V) [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 27 kwietnia 2024, numer katalogowy: 204854 [dostęp 2024-09-02]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. a b Vanadium pentoxide, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 14814 [dostęp 2024-09-02] (ang.).
  4. Vanadium(V) oxide [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, numer katalogowy: 204854 [dostęp 2012-07-05] (ang.). (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  5. a b c d e f g h Norman N. Greenwood, Alan Earnshaw, Chemistry of the Elements, wyd. 2, Oxford–Boston: Butterworth-Heinemann, 1997, s. 981–987, ISBN 0-7506-3365-4 (ang.).
  6. a b c d e f Adam Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, wyd. 5, t. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 877–879, ISBN 83-01-13654-5.