Teoria kontraktów nieformalnych – współczesna teoria wyjaśniająca sztywność płac.

Teoria kontraktów nieformalnych bazuje na różnych stopniach niechęci do ryzyka oraz asymetrii informacji między pracownikami a przedsiębiorstwem. Teoria ta zakłada, że pracownicy z reguły mają utrudniony dostęp do rynku ubezpieczeń dlatego zarówno pracownicy jak i pracodawcy wykazują skłonność do zawierania nieformalnych umów przybierających formę ubezpieczenia oferowanego przez pracodawcę. W takiej umowie pracodawca zobowiązuje się do wypłacania stałej stawki płacowej pracownikowi bez względu na sytuację gospodarczą, natomiast pracownik zgadza się otrzymywać stawkę niższą od stawki potencjalnej w warunkach dobrej koniunktury w zamian za zobowiązanie pracodawcy do wypłacania takiej samej stawki w czasach recesji. Skutkuje to większym poczuciem bezpieczeństwa pracowników. Umowy tego typu mają charakter nieformalny, dzięki czemu pozwalają na większą kontrolę pracowników i wpływają na ich zwiększoną motywację do pracy (ograniczają np. pokusę nadużycia).

• Zasady polityki gospodarczej, Nicola Acocella, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002