Symferopol

Сімферополь, Aqmescit, Симферопoль

Herb Flaga
Państwo	Ukraina
Burmistrz	Wiktor Agejew (zainstalowany przez rosyjskie władze okupacyjne)[1]
Powierzchnia	107 km²
Wysokość	350 m n.p.m.
Populacja (2021) • liczba ludności • gęstość	336 212[2] 3130,1 os./km²
Nr kierunkowy	+7 3652
Kod pocztowy	295000 – 295490
Tablice rejestracyjne	AK
Położenie na mapie Krymu Symferopol
44°56′59″N 34°06′00″E/44,949722 34,100000
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Symferopol (ukr. Сімферо́поль, ros. Симферо́поль, krymskotat. Симферополь lub Aqmescit/Акъмесджит^[3], orm. Սիմֆերոպոլ) – miasto na Półwyspie Krymskim nad rzeką Sałhyr.

Miasto zamieszkuje 336 212 osób (2021). Według ostatniego ukraińskiego spisu ludności z 1 stycznia 2014 roku było to 338 319 osób^[4]. Założone zostało w 1784 roku przez carycę Katarzynę II, rok po przyłączeniu Krymu do Imperium Rosyjskiego, w pobliżu starożytnej stolicy państwa scytyjskiego na Krymie – Neapolu Scytyjskiego. W XIV wieku istniała tu tatarska osada pod nazwą Aqmescit^[3]. Symferopol przez długi czas stanowił siedzibę guberni taurydzkiej. W mieście znajduje się dworzec kolejowy i lotnisko, kursuje trolejbus łączący Symferopol z Jałtą (to najdłuższa na świecie czynna linia trolejbusu – 86 km) oraz pociąg do Sewastopola. W Symferopolu i jego okolicach znajdują się kamieniołomy pozyskujące ozdobne wapienie o dobrym polerze nazywane potocznie marmurami (choć nie jest to marmur w sensie definicji geologicznej). W mieście znajduje się Krymski Uniwersytet Federalny im. W. Wiernadskiego.

W obrębie miejscowości ma również swą siedzibę znany rezerwat archeologiczny „Neapol Scytyjski” z ruinami stolicy starożytnego państwa scytyjskiego na Krymie.

W Symferopolu działają polskie organizacje „Stowarzyszenie Polaków na Krymie”, „Polski Ośrodek Kulturalno-Oświatowy im. A. Mickiewicza na Krymie” i „Krymski Oddział Stowarzyszenia Uczonych Polskich”.

Skład narodowościowy miasta w latach 1897 i 2001 na podstawie danych ze spisów powszechnych Imperium Rosyjskiego i Ukrainy:

• 1897^[5]

• 2001

• Andriej Abrikosow – radziecki aktor
• Anatolij Gołownia – radziecki operator filmowy i teoretyk filmu, jeden z najbardziej twórczych operatorów kina niemego, ur. w Symferopolu 2 lutego 1900
• Józef Grażewicz – generał brygady Ludowego Wojska Polskiego
• Aleksander Jackiewicz – polski teoretyk i krytyk filmowy, eseista, powieściopisarz, profesor w Instytucie Sztuki PAN, wieloletni wykładowca w PWSF w Łodzi
• Adolf Joffe – radziecki polityk i dyplomata pochodzenia żydowskiego, trockista
• Ołeh Sencow – ukraiński reżyser filmowy, prozaik, pisarz, aktywista społeczny, w latach 2014-19 więzień polityczny
• Ludwik Szwykowski – polski bankowiec i żeglarz
• Szymon Szyszman – polski historyk i działacz karaimski
• Rostisław Wygranienko – polski organista pochodzenia ukraińskiego, urodzony w Symferopolu w roku 1978
• Ołeksandr Usyk – ukraiński bokser zawodowy, mistrz olimpijski w wadze ciężkiej z 2012 roku.

• 
  Neapol Scytyjski – mauzoleum
• 
  Dworzec kolejowy
• 
  Krytycznie niski poziom wody w zbiorniku w roku 2013
• 
  Kebir Dżami – najważniejszy z meczetów Symferopola, najstarszy budynek w mieście (wzniesiony na pocz. XVI w.)
• 
  Prawosławny sobór Świętych Piotra i Pawła w Symferopolu
• 
  Cerkiew Trzech Świętych Hierarchów

• Kienesa w Symferopolu

• Oficjalna strona miasta. simferopol-rada.gov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-22)]. (ros.).
• Symferopol – przewodnik
• Симферополь online. Виртуальная Столица Крыма. (Symferopol online. Wirtualna Stolica Krymu.) (ros.)
• Symferopol, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 742 .