Superstrat językowy – wymarły język ludności napływowej na danym obszarze lub jego ślady w mowie tubylczej, która zachowała się w dalszym użyciu^[1]. Wpływem superstratu można wyjaśnić pewne innowacje w obrębie języka pierwotnego, np. obecność w nim elementów o charakterze niesystemowym^[1], pojawienie się nowych głosek lub zmiana sposobu ich wymowy, a także zapożyczenia i kalki językowe^[2]. Przykładem superstratu był język plemienia Franków (pochodzenia germańskiego), który zanikł, wywierając wpływ na kształt łaciny ludowej, rozprzestrzenionej w starożytnej Galii^[1]. Jako ślady superstratu niemieckiego w gwarach śląskich (słowiańskich) podaje się m.in. czasowniki trefić „spotkać” i presować „prasować”^[2].

• substrat językowy