Sulfadimetoksyna
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C12H14N4O4S | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
310,33 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Sulfadimetoksyna (łac. sulfadimetoxinum) – organiczny związek chemiczny, lek z grupy sulfonamidów, amid kwasu sulfanilowego i 2,6-dimetoksypirymidyny. Stosowany u ludzi tylko w Rosji, jako chemioterapeutyk w monoterapii oraz w połączeniu z 6-metylouracylem (2,4-dihydroksy-6-metylopirymidyną), trimekainą i chloramfenikolem (zewnętrznie, w postaci maści). Jest jednym z sulfonamidów długo działających (powyżej 20 h) (inne to sulfabromometazyna i sulfaetoksypirydazyna), dlatego podaje się go raz na dobę[potrzebny przypis]. Występuje pod nazwami handlowymi Madroxin[7], Di-Methox i Albon. W Polsce w roku 2017 dopuszczona była do sprzedaży w postaci preparatu złożonego Polisulfalent (sole sodowe sulfadimetoksyny, sulfadimidyny i sulfatiazolu)[8].
Obecnie bardzo rzadko stosowany u ludzi ze względu na toksyczność[7]. W Rosji stosowany w monoterapii w leczeniu zapalenia płuc, ostrych infekcji dróg oddechowych, zapalenia oskrzeli, zapalenie migdałków, zapalenie zatok (również szczękowych), zapalenia ucha środkowego, czerwonki, chorób zapalnych dróg moczowych i żółciowych, róży, ropnego zapalenia skóry, zakażonych ran, jaglicy, oraz malarii opornej na inne leki[potrzebny przypis].
Nadal stosowana w weterynarii, głównie, do leczenia toksoplazmozy[potrzebny przypis].
Przypisy
- ↑ Materiały do ćwiczeń z chemii leków dla studentów v roku Wydziału Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego [online], s. 28 .
- ↑ a b c Sulfadimethoxine, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB06150 (ang.).
- ↑ a b c d Sulfadimethoxine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2017-07-28] (ang.).
- ↑ a b C.T. Supuran i inni, Protease inhibitors: synthesis and QSAR study of novel classes of nonbasic thrombin inhibitors incorporating sulfonylguanidine and O-methylsulfonylisourea moieties at P1, „Journal of Medicinal Chemistry”, 43 (9), 2000, s. 1793–806, DOI: 10.1021/jm9903693, PMID: 10794696 (ang.).
- ↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-490, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- ↑ Sulfadimetoksyna (nr S7007) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2017-07-28]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b sulfadimetoksyna, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-07-30] .
- ↑ Urzędowy Wykaz Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, według stanu na dzień 1 stycznia 2017 r. Załącznik nr 4. bip.urpl.gov.pl, 2015–2017. s. 122. [dostęp 2017-07-30].
Bibliografia
- Sulfaguanidyna [online], Pharma-Cosmetic [zarchiwizowane z adresu 2007-10-27] .