Stosunki polsko-chorwackie – relacje międzynarodowe łączące Polskę i Chorwację. Zostały nawiązane w 1992 po rozpadzie Jugosławii i uzyskaniu niepodległości przez Chorwację^[1]. Stan relacji między obydwoma krajami jest określany przez polskie ministerstwo spraw zagranicznych jako bardzo dobry^[2].

Oba państwa są członkami NATO^[3] oraz Unii Europejskiej^[4], a także współpracują w ramach Trójmorza^[5][6].

Polska uznała niepodległość Chorwacji 15 stycznia 1992, a 11 kwietnia tegoż roku oba kraje nawiązały stosunki dyplomatyczne^[7]. 14 września 2012 Polska, jako czternasty kraj Unii Europejskiej, ratyfikowała traktat akcesyjny Chorwacji do UE^[8].

W 2011 wartość dwustronnych obrotów handlowych wyniosła 430,5 mln euro. Polska zainwestowała w Chorwacji 69,3 mln euro, a przedsiębiorstwa chorwackie w Polsce ponad 142 mln euro. W 2010 roku założono Polsko-Chorwacką Izbę Przemysłowo-Handlową^[2]. W 2019 roku wartość wzajemnej wymiany gospodarczej obu państw przekroczyła 1 mld euro^[9].

Polska utrzymuje ambasadę w Zagrzebiu^[10] oraz konsulat w Splicie^[11] otwarty 4 kwietnia 2019^[12], natomiast Chorwacja utrzymuje ambasadę w Warszawie^[13] oraz konsulaty honorowe w Białymstoku, Krakowie, Opolu, Poznaniu^[14] i Bydgoszczy^[15][16].

W Chorwacji mieszka ok. 2000 osób polskiego pochodzenia^[2]. Według danych ze spisu ludności 2011, liczba Polaków zamieszkujących w Chorwacji wynosi 672^[17]. Główne skupiska Polaków to Zagrzeb, Rijeka, a także Istria oraz Dalmacja^[2]. Od maja 2000 roku Polacy są oficjalnie uznawaną mniejszością narodową w Chorwacji^[2]. Działa tam również 6 organizacji polonijnych^[18].

Chorwacja jest również popularnym celem turystycznym Polaków^[2]. W 2018 kraj ten odwiedziło 929 tysięcy Polaków^[19].

Według danych ze spisu ludności 2011, w Polsce mieszka ok. 800 osób narodowości chorwackiej^[20]. Jedną z organizacji zrzeszających Chorwatów w Polsce jest Stowarzyszenie Chorwatów w Polsce^[21].

W 2016 Polskę odwiedziło 6,9 tys. Chorwatów^[22].