SS Toruń
| |
| Poprzednie nazwy |
Brumaire |
|---|---|
| Następne nazwy |
Hannes Freymann |
| Bandera | |
| Port macierzysty |
Gdynia |
| Armator |
Żegluga Polska (1927-1939) |
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Data wodowania |
1925 |
| Data wycofania ze służby |
1960 |
| Data zatonięcia |
1939 (zatopiony przez Polaków) |
| Dane techniczne | |
| Nośność (DWT) |
2850 |
| Liczebność załogi |
26 |
| Długość całkowita (L) |
84,60 m |
| Szerokość (B) |
12,20 m |
| Zanurzenie (D) |
5,60 m |
| Pojemność |
brutto: 2018 RT |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
trzycylindrowa maszyna parowa |
| Moc silnika |
1200 KM |
| Liczba śrub napędowych |
1 |
| Prędkość maks. |
9 w. |
SS Toruń – masowiec zbudowany w roku 1925 we francuskiej stoczni Chantiers Navals Français w Caen. Bliźniaczymi statkami były SS "Wilno", SS "Katowice", SS "Poznań" oraz SS "Kraków". Statki te nazywane były najczęściej "węglowcami" lub też, ze względu na swe pochodzenie, "francuzami".
Przed wojną
"Toruń" wszedł do Gdyni w styczniu 1927 roku. W uroczystości poświęcenia i podniesienia polskiej bandery uczestniczył ówczesny minister przemysłu i handlu, budowniczy portu w Gdyni Eugeniusz Kwiatkowski. Statek pływał, wożąc polski węgiel, głównie po Bałtyku i Morzu Północnym, a z portów angielskich do kraju tomasynę.
Pod niemiecką banderą
W chwili wybuchu II wojny światowej "Toruń" stał zacumowany w gdyńskim porcie jako statek bunkrowy dla okrętów marynarki wojennej. W chwili, gdy pod naciskiem oddziałów Wehrmachtu, obrońcy miasta musieli się zeń wycofać, zatopili statek w wejściu do portu.
Niemcy szybko podnieśli "Toruń", wyremontowali i wcielili do służby pod nazwą "Hannes Freymann". Pływał w tej roli do roku 1944, kiedy to został zbombardowany i zatopiony przez samoloty alianckie w norweskim fiordzie. Ponownie podniesiony i prowizorycznie połatany, odholowany został na remont w Kilonii. Tam jednak uszczelnienia puściły, statek osiadł na dnie basenu i tak doczekał końca wojny.
W PRL
Po wydobyciu i remoncie "Toruń" został w maju 1946 roku zwrócony Polskiej Marynarce Handlowej. Pod polską banderą pływał (najpierw w Żegludze Polskiej, a potem w Polskiej Żegludze Morskiej) do roku 1960, kiedy to został ostatecznie wycofany ze służby i oddany Zarządowi Portu w Gdańsku jako magazyn pływający MP-ZP Gda 20.
W roku 1965 oddany na złom.
Bibliografia
- Jerzy Miciński: Księga statków polskich: 1918-1945, T.1. Gdańsk: Polnord-Oskar, 1996. ISBN 83-86181-23-0.
- Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989. ISBN 83-10-08902-3.