30 stycznia 1831 Sejm wybrał prezesem Rządu Narodowego Królestwa Polskiego Adama Jerzego Czartoryskiego i dokonał wyboru czterech pozostałych członków. Adam Jerzy Czartoryski, pod wpływem wypadków nocy sierpniowej, podał się do dymisji 17 sierpnia 1831.

• Adam Jerzy Czartoryski – prezes, szef Wydziału Spraw Zagranicznych
• Wincenty Niemojowski – wiceprezes, szef Wydziału Administracji i Policji
• Teofil Morawski – szef Wydziału Skarbowy
• Stanisław Barzykowski – szef Wydziału Wojny, Zaciągu, Uzbrojenia i Potrzeb Wojskowych
• Joachim Lelewel – szef Wydziału Wyznań Religijnych, Oświecenia i Sprawiedliwości

• Gustaw Małachowski – wiceminister spraw zagranicznych
• Izydor Krasiński – minister wojny
• Bonawentura Niemojowski – minister sprawiedliwości
• Alojzy Prosper Biernacki – minister skarbu
• Andrzej Antoni Plichta – sekretarz generalny, koordynator prac rządu

zmiany:
1 lutego 1831
ministrem spraw wewnętrznych został Aleksander Stanisław Bniński 8 marca 1831
z funkcji ministra wojny ustąpił Izydor Krasiński, którego zastąpił Franciszek Morawski
10 marca 1831
z funkcji ministra spraw wewnętrznych ustąpił Aleksander Stanisław Bniński,
ministrem spraw wewnętrznych i policji został Bonawentura Niemojowski, który ustąpił z funkcji ministra sprawiedliwości
ministrem sprawiedliwości został Wiktor Rembieliński 14 maja 1831
z funkcji ministra spraw wewnętrznych i policji ustąpił Bonawentura Niemojowski, którego zastąpił Antoni Gliszczyński,
czerwiec 1831
z funkcji ministra skarbu ustępuje Alojzy Prosper Biernacki, którego zastąpił Leon Dembowski,
z funkcji wiceministra spraw zagranicznych ustąpił Gustaw Małachowski, którego zastąpił Andrzej Horodyski.