Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie.

Rubis (Q43)

„Rubis” w Granville w 1910 r.
Klasa	okręt podwodny
Typ	Émeraude
Historia
Stocznia	Arsenal de Cherbourg
Położenie stępki	październik 1903
Wodowanie	26 czerwca 1907
Marine nationale
Wejście do służby	1909
Wycofanie ze służby	12 listopada 1919
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	392 tony 425 t
Długość	44,9 m
Szerokość	3,9 m
Zanurzenie	3,6 m
Zanurzenie testowe	40 m
Rodzaj kadłuba	jednokadłubowy
Napęd
2 silniki Diesla o łącznej mocy 600 KM 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 450 KM 2 śruby
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	11,5 węzła 9,25 w.
Zasięg	powierzchnia: 2000 Mm przy 7,25 w. zanurzenie: 100 Mm przy 5 w.
Uzbrojenie
6 torped
Wyrzutnie torpedowe	6 × 450 mm (4 dziobowe, 2 rufowe)
Załoga	21
Multimedia w Wikimedia Commons

Rubis (Q43) – francuski okręt podwodny z okresu I wojny światowej, trzecia zamówiona jednostka typu Émeraude. Została zwodowana 26 czerwca 1907 roku w stoczni Arsenal de Cherbourg, a do służby w Marine nationale weszła w 1909 roku. Okręt został skreślony z listy floty 12 listopada 1919 roku.

„Rubis” zamówiony został na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1903 roku^[1][2]. Zaprojektował go inż. Gabriel Maugas, dostosowując swój poprzedni projekt (Farfadet) do napędu dwuśrubowego^[1][3][4]. Okręt miał niewielki zapas pływalności w położeniu nawodnym oraz występowały na nim częste awarie silników Diesla, co znacznie wydłużyło okres prób i opóźniło wprowadzenie do służby^[1][2][3].

„Rubis” był małym okrętem podwodnym o konstrukcji jednokadłubowej. Długość całkowita wynosiła 44,9 metra, szerokość 3,9 metra i zanurzenie 3,6 metra^[2][3][5]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 392 tony, a w zanurzeniu 425 ton^[2][3][5]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa silniki Diesla Sautter-Harlé(inne języki) o łącznej mocy 600 koni mechanicznych (KM)^[2][3][5]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne Sautter-Harlé o łącznej mocy 450 KM^[3]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 11,5 węzła na powierzchni i 9,25 węzła w zanurzeniu^[2][3][5]. Zasięg wynosił 2000 Mm przy prędkości 7,25 węzła w położeniu nawodnym oraz 100 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą^[2][3][5]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 40 metrów^[6].

Okręt wyposażony był w sześć wyrzutni torped kalibru 450 mm (cztery wewnętrzne na dziobie i dwie na rufie), z łącznym zapasem 6 torped^[2][3][7]. Załoga okrętu składała się z 21 (później 23) oficerów, podoficerów i marynarzy^[2][3][5].

„Rubis” zbudowany został w Arsenale w Cherbourgu^[1][2][3]. Stępkę okrętu położono w październiku 1903 roku^[1], został zwodowany 26 czerwca 1907 roku^[2][3], a do służby przyjęto go w 1909 roku^[1][6]. Nazwa nawiązywała do kamienia szlachetnego – rubinu^[8]. Jednostka otrzymała numer burtowy Q43^[2].

„Rubis” pełnił służbę na Morzu Śródziemnym, w roku 1916 operował z Mudros w składzie 2. Flotylli^[1]. 12 listopada 1919 roku skreślony został z listy floty^[2][3].

• Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.). Brak numerów stron w książce
• Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.). Brak numerów stron w książce
• Ivan Gogin: ÉMERAUDE submarines (1908 - 1910). Navypedia. [dostęp 2016-12-26]. (ang.).
• Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1. Brak numerów stron w książce
• Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.). Brak numerów stron w książce
• John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.). Brak numerów stron w książce
• Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2016-12-26]. (ang.).