Ronald Desruelles
| Data i miejsce urodzenia |
14 lutego 1955 | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 listopada 2015 | |||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
186 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Ronald Desruelles (ur. 14 lutego 1955 w Antwerpii, zm. 1 listopada 2015 w Patong) – belgijski lekkoatleta specjalizujący się w biegach sprinterskich i skoku w dal, dwukrotny uczestnik letnich igrzysk olimpijskich (Montreal 1976, Los Angeles 1984).
Brat Patricka Desruellesa, tyczkarza, olimpijczyka z Moskwy (1980).
W 1980 r. został zdyskwalifikowany za stosowanie niedozwolonych środków dopingujących, w wyniku czego odebrano mu złoty medal halowych mistrzostw Europy z Sindelfingen (1980), który otrzymał za zwycięstwo w konkurencji skoku w dal[1].
Został znaleziony martwy 1 listopada 2015 w tajskim Patong, gdzie prowadził restaurację. Popełnił samobójstwo z powodu problemów finansowych[2].
Sukcesy sportowe
- dziesięciokrotny mistrz Belgii w skoku w dal – 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1981, 1982, 1983, 1984, 1986
- siedmiokrotny mistrz Belgii w biegu na 100 m – 1978, 1979, 1982, 1984, 1985, 1986, 1987
- mistrz Belgii w biegu na 200 m – 1985[3].
| Rok | Miasto | Zawody | Konkurencja | Wynik |
|---|---|---|---|---|
| 1978 | Mediolan | halowe mistrzostwa Europy | skok w dal |  srebrny medal
|
| 1978 | Praga | mistrzostwa Europy | sztafeta 4 x 100 m | 8. miejsce |
| 1979 | Wiedeń | halowe mistrzostwa Europy | skok w dal | 4. miejsce |
| 1980 | Sindelfingen | halowe mistrzostwa Europy | skok w dal | |
| 1982 | Mediolan | halowe mistrzostwa Europy | skok w dal | 7. miejsce |
| 1984 | Göteborg | halowe mistrzostwa Europy | bieg na 60 m |  brązowy medal
|
| 1985 | Paryż | światowe igrzyska halowe | bieg na 60 m | brązowy medal
|
| 1985 | Pireus | halowe mistrzostwa Europy | bieg na 60 m | brązowy medal
|
| 1986 | Madryt | halowe mistrzostwa Europy | bieg na 60 m |  złoty medal
|
| 1987 | Indianapolis | halowe mistrzostwa świata | bieg na 60 m | 5. miejsce |
| 1987 | Liévin | halowe mistrzostwa Europy | bieg na 200 m | 6. miejsce |
| 1988 | Budapeszt | halowe mistrzostwa Europy | bieg na 60 m | srebrny medal
|
| 1989 | Haga | halowe mistrzostwa Europy | bieg na 60 m | 5. miejsce |
Rekordy życiowe
- bieg na 60 metrów (hala) – 6,56 – Sindelfingen 05/02/1988 & Maastricht 10/02/1985 (lotny start[4]) rekord Belgii[5]
- bieg na 100 metrów – 10,25 – Hechtel 20/05/1984 do 1995 rekord Belgii[6] / 10,02 – Naimette 11/05/1985 (wątpliwy pomiar wiatru[4])
- bieg na 200 metrów – 20,66 – Grosseto 18/07/1984 do 1992 rekord Belgii[7][8]
- bieg na 200 metrów (hala) – 20,92 – Liévin 09/02/1986
- skok w dal – 8,08 – Bruksela 12/08/1979 do 1996 rekord Belgii, Desruelles siedmiokrotnie ustanawiał rekord kraju na stadionie w tej konkurencji[9]
- skok w dal (hala) – 7,79 – Wiedeń 25/02/1979
Desruelles trzykrotnie (zawsze biegnąc na pierwszej zmianie) ustanawiał rekord kraju w sztafecie 4 × 100 metrów (do poziomu 39,72 w 1978, który to wynik przetrwał jako rekord Belgii do 1998)[10].
Przypisy
- ↑ Weitsprung - Männer (02.03.1980): Endkampf
- ↑ Patong restaurant owner found dead, phuketgazette.net, 2015-11-02 (ang.)
- ↑ Belgian Championships
- ↑ a b Ronald Desruelles w sezonie 1985, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2013-08-26] (ang.).
- ↑ Belgische records indoor ALLE CATEGORIEEN MANNEN [online], val.be [dostęp 2013-08-26] (niderl.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 11. ISBN 978-83-62033-30-0.
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 20. ISBN 978-83-62033-30-0.
- ↑ Evolutie 200m [online], val.be [dostęp 2013-08-26] (niderl.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 113. ISBN 978-83-62033-30-0.
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 185. ISBN 978-83-62033-30-0.
Bibliografia
- Ronald Desruelles w bazie World Athletics (ang.).
- Ronald Desruelles, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2013-08-26] (ang.).
- Olympics at Sports-Reference.com > Athletes > Ronald Desruelles. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-29)]. (ang.).
