Robert Louis Dressler (ur. 2 czerwca 1927 w Branson^[1], zm. 15 października 2019 w Paraíso) – amerykański botanik, którego dorobek naukowy koncentrował się na taksonomii i ewolucji storczykowatych (Orchidaceae).

Jego dzieciństwo przypadło na okres wielkiego kryzysu, co ukształtowało w nim determinację i niezależność^[2]. Ojciec, Myrl, był elektrykiem, który dodatkowo uprawiał ponad 30 akrów (około 12 hektarów) kamienistej ziemi, by zapewnić rodzinie wyżywienie. Robert dorastał otoczony zwierzętami, a na starych fotografiach widać go w towarzystwie kóz, z którymi spędzał wiele czasu. Od czwartego roku życia wędrował po farmie, co zaszczepiło w nim miłość do przyrody^[3].

W listopadzie 1937 roku Myrl zmarł w wyniku zatoru płucnego po wypadku przy rąbaniu drewna, pozostawiając żonę i dwójkę dzieci. Matka Roberta, Rachel Catherine Quigley Dressler, przeniosła rodzinę do Inglewood w Kalifornii, by być bliżej swojej rodziny^[3].

Jako nastolatek odkrył prywatne zoo należące do słynnej herpetolog Grace Olive Wiley(inne języki). Spędzał tam każdą wolną chwilę, pomagając w opiece nad kolekcją węży i jaszczurek. Jako dziecko lubił węże, a im był starszy, tym większe okazy hodował. Grace Wiley miała duży wpływ na jego zainteresowania herpetologią^[3].

W styczniu 1945 roku ukończył Gardena High School i pod koniec II wojny światowej został powołany do armii amerykańskiej^[3]. Wojna wkrótce się skończyła, a Robert został przeszkolony w zakresie księgowości. Wykorzystując możliwość szybkiego zwolnienia dla osób przyjętych na studia, zapisał się na Uniwersytet Południowej Kalifornii^[3]. Następnie kontynuował studia na Universytecie Harvarda, gdzie uzyskał stopień doktora^[1]. Na Uniwersytecie Południowej Kalifornii początkowo wybrał zoologię, ale w drugim semestrze zmienił zdanie i zapisał się na botanikę. Dzięki stypendium i rekomendacji Louisa C. Wheelera(inne języki), Robert rozpoczął studia doktoranckie na Harvardzie pod kierunkiem Reeda C. Rollinsa. Rollins finansował jego wyprawy do Meksyku, gdzie Robert zbierał okazy dla zielnika Gray Herbarium i rozpoczął badania nad storczykami. W 1957 roku Robert uzyskał doktorat z biologii za rozprawę o rodzaju Pedilanthus(inne języki) (Euphorbiaceae)^[3]. W tym też czasie uczęszczał na spotkania American Orchid Society i nawiązał współpracę z Mariano Ospiną Hernandezem(inne języki), co zapoczątkowało jego trwającą całe życie pasję do roślin storczykowatych^[3].

Dorobek naukowy Dresslera jest bogaty i obejmuje liczne publikacje, w tym monografie, 279 artykułów naukowych i osiem książek. Prace miały duże znaczenie dla systematyki storczyków, wnosząc znaczący wkład w zrozumienie ich filogenezy i klasyfikacji. Opisał i wydzielił 12 taksonów wyższych storczykowatych, 18 rodzajów i 228 gatunków storczykowatych, 10 gatunków innych roślin i 38 gatunków pszczół. Opisał także 157 taksonów hybryd storczykowatych i 10 hybryd innych roślin^[4][2].

Do jego najważniejszych publikacji należą m.in. The Orchids: Natural History and Classification (1981) oraz Phylogeny and Classification of the Orchid Family (1993)^[1].

W 1977 roku botanik Hans Wiehler(inne języki) uhonorował Dresslera, nadając nazwę w nawiązaniu do jego inicjału nowemu rodzajowi roślin z rodziny ostrojowatych (Gesneriaceae) – Reldia(inne języki)^[1]. Dressler działał aktywnie w wielu instytucjach naukowych, takich jak American Orchid Society(inne języki) i Missouri Botanical Garden(inne języki)^[1].

Standardowy skrót autora botanicznego Dressler jest używany w nomenklaturze botanicznej do oznaczania go jako autora nazw gatunkowych^[1][5].