Rajdowy Puchar Pokoju i Przyjaźni 1974
| Inauguracja | |
|---|---|
| Zakończenie | |
| Mistrzowie | |
| Kierowcy | |
| Zespoły | |
| Poprzedni sezon • Następny sezon | |
Rajdowy Puchar Pokoju i Przyjaźni 1974 kolejny sezon serii rajdowej Rajdowego Pucharu Pokoju i Przyjaźni (CoPaF) rozgrywanej w krajach socjalistycznych w roku 1974. Sezon ten składał się z sześciu rajdów i rozpoczął się 13 marca, a zakończył 23 września, zwycięzcą został Polak Maciej Stawowiak, zespołowo wygrała drużyna Bułgaria.
Kalendarz[1]
| Runda | Data | Nazwa rajdu | Baza rajdu | Nawierzchnia | Zwycięzca | Wyniki |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 19-22 marca |  14. Rajd Pneumant
|
Berlin | Mieszana | Horst Niebergall
|
Wyniki |
| 2 | 20-23 czerwca |  5. Rajd Złote Piaski
|
Mieszana |  Attila Ferjáncz
|
Wyniki | |
| 3 | 12-14 lipca |  34. Rajd Polski
|
Kraków | Mieszana | Błażej Krupa[a]
|
Wyniki |
| 4 | 2-4 sierpnia |  10. Rajd Dunaju
|
Budapest-Bukareszt | Mieszana | Dorin Motoc[b]
|
Wyniki |
| 5 | 30-31 sierpnia | 13. Rajd Taurus
|
Nyíregyháza | Mieszana |  Vladimír Hubáček[c]
|
Wyniki |
| 6 | 19-23 września | 6. Rajd Tatr
|
Poprad | Asfalt | Vladimír Hubáček
|
Wyniki |
- ↑ Zwycięzcą klasyfikacji generalnej 34. Rajdu Polski był Austriak Klaus Russling, Błażej Krupa w klasyfikacji generalnej zajął drugie miejsce, a wygrał klasyfikację CoPaF
- ↑ Zwycięzcą klasyfikacji generalnej 10. Rajdu Dunaju był Niemiec Walter Röhrl, Dorin Motoc w klasyfikacji generalnej zajął drugie miejsce, a wygrał klasyfikację CoPaF
- ↑ Zwycięzcą klasyfikacji generalnej 13. Rajd Taurus był Austriak Franz Wittmann sen., Vladimír Hubáček w klasyfikacji generalnej zajął trzecie miejsce, a wygrał klasyfikację CoPaF
Klasyfikacja kierowców[1]
| Miejsce | Kierowca | PNE
|
BUL
|
POL
|
DUN
|
TAU
|
TAT
|
Pkt |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Maciej Stawowiak
|
4 | 5 | 4 | 3 | 2 | NU | 111 |
| 2 | Yordan Toplodolski
|
NU | NU | 7 | 2 | 6 | 9 | 80 |
| 3 | Ilija Czubrikow
|
NU | 2 | 2 | - | NU | 2 | 72 |
| 4 | Horst Niebergall
|
1 | - | 8 | - | - | NU | 60 |
| 5 | Egon Culmbacher
|
3 | 12 | 10 | - | - | NU | 52 |
| 6 | Vladimír Hubáček
|
- | - | - | - | 1 | 1 | 50 |
| 7 | Marin Velev
|
- | 7 | NU | - | 11 | 13 | 49 |
| 8 | Radoslav Petkov
|
49 | 11 | 19 | - | 23 | 4 | 47 |
| 9 | Attila Ferjáncz
|
- | 1 | 5 | - | NU | - | 46 |
| 10 | Krzysztof Komornicki
|
- | NU | 3 | - | 3 | - | 46 |
Klasyfikacja zespołowa[2]
| Miejsce | Zespół | Punkty |
|---|---|---|
| 1 | Bułgaria
|
Przypisy
- ↑ a b CoPaF 1974. www.ewrc-results.com. [dostęp 2020-01-09]. (pol.).
- ↑ W imię pokoju i przyjaźni. WRC magazyn rajdowy nr 78, marzec 2008. [dostęp 2020-01-09]. (pol.).