Punkt triangulacyjny – szczególny punkt geodezyjny na powierzchni Ziemi o znanych współrzędnych geodezyjnych względem przyjętego układu odniesienia, wyznaczający wierzchołek trójkąta sieci triangulacyjnej.

Dla oznaczenia i wieloletniego zachowania miejsca położenia punktu w terenie stosuje się znaki geodezyjne wykonane z betonu, kamienia lub innych trwałych materiałów^[1]. Punkty triangulacyjne stabilizuje się przez osadzanie znaków geodezyjnych. Istotną częścią znaku jest centrum trwale oznaczone na powierzchni znaku określające miejsce położenia punktu. Każdy taki punkt posiada numer i nazwę ustaloną od nazwy miejscowości, na której obszarze jest położony. Dla zabezpieczenia bezpośredniej widoczności między sąsiednimi punktami triangulacyjnymi wznosiło się budowle triangulacyjne (specjalne słupki, słupy, wieże triangulacyjne)^[2].

W punktach triangulacyjnych mierzy się kąty trójkąta. Punkty triangulacyjne stanowią podstawę ścisłych pomiarów większych obszarów.

• punkt geodezyjny

• T. Lazzarini; Geodezja: geodezyjna osnowa szczegółowa; Wyd. P.P.W.K. im. E. Romera; Warszawa, Wrocław; 1990, ISBN 83-7000-064-9.