Część wspólna
Część wspólna, przekrój, przecięcie, iloczyn mnogościowy[1] – zbiór zawierający te i tylko te elementy, które należą jednocześnie do obu/wszystkich wybranych zbiorów. Część wspólną definiuje się także dla dowolnych niepustych rodzin zbiorów.
Definicje
Część wspólna zbiorów i to zbiór, do którego należą te elementy zbioru które należą również do [2][3]. Część wspólna zbiorów i jest oznaczana przez Tak więc:
co jest równoważne zapisowi
gdzie jest zbiorem wszystkich rozważanych elementów zwanym przestrzenią[8][9] lub uniwersum[10].
Część wspólną można zdefiniować także dla dowolnej, niepustej rodziny zbiorów: jeżeli jest niepustą rodziną zbiorów, to jej część wspólną definiuje się jako zbiór elementów należących jednocześnie do wszystkich zbiorów z rodziny [11]:
Można to równoważnie zapisać jako
- [12].
Podobnie dla indeksowanej rodziny zbiorów gdzie zbiór indeksów jest niepusty, część wspólną definiuje się jako
co jest równoważne
Przykłady
- Niech będzie zbiorem liczb naturalnych, a niech będzie zbiorem parzystych liczb całkowitych. Wówczas jest zbiorem wszystkich parzystych liczb naturalnych, tzn.
- ale
- Niech będzie rodziną wszystkich otwartych przedziałów o końcach wymiernych zawierających odcinek Wówczas
Własności
Operacje skończone
Dla dowolnych zbiorów zachodzą następujące równości:
- [2] (łączność),
- [2] (przemienność),
- oraz [15] (rozdzielność każdego z dwóch działań, przekroju i sumy, względem drugiego),
- oraz [16] (prawo De Morgana).
Ponadto,
- wtedy i tylko wtedy, gdy
Operacje nieskończone
Własności przekroju skończenie wielu zbiorów uogólniają się na przekrój rodzin indeksowanych zbiorów. Niech oraz będą indeksowanymi rodzinami zbiorów, gdzie zbiory indeksów są niepuste. Niech będzie dowolnym zbiorem. Wówczas
Związek z funkcjami
Dla dowolnej funkcji dowolnej rodziny indeksowanej podzbiorów zbioru oraz dla dowolnej rodziny indeksowanej podzbiorów zbioru zachodzą następujące dwa stwierdzenia:
- [20] (inaczej mówiąc, przeciwobraz przekroju jest przekrojem przeciwobrazów);
- [21] (czyli obraz przekroju jest zawarty w przekroju obrazów).
W zbiorze potęgowym
Jeśli wszystkie rozważane zbiory są podzbiorami ustalonego (tzw. uniwersum) oraz jest rodziną wszystkich podzbiorów, tzw. zbiorem potęgowym, zbioru to
jest ciałem zbiorów (ogólniej: algebrą Boole’a). Algebra Boole’a ta jest zupełna. Zbiór jest elementem neutralnym operacji części wspólnej
Zapis
gdy (tzn. gdy jest rodziną pustą) nie ma matematycznego sensu[22].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ iloczyn zbiorów, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-09-06] .
- ↑ a b c d Rasiowa 1975 ↓, s. 15.
- ↑ Kuratowski 1980 ↓, s. 19.
- ↑ Kuratowski 1980 ↓, s. 20.
- ↑ Kuratowski i Mostowski 1952 ↓, s. 7.
- ↑ Leitner 1999 ↓, s. 39.
- ↑ Ross i Wright 1996 ↓, s. 25.
- ↑ Kuratowski i Mostowski 1952 ↓, s. 18.
- ↑ Rasiowa 1975 ↓, s. 21.
- ↑ Ross i Wright 1996 ↓, s. 27.
- ↑ Kuratowski i Mostowski 1952 ↓, s. 46.
- ↑ Kuratowski i Mostowski 1952 ↓, s. 47.
- ↑ Rasiowa 1975 ↓, s. 53.
- ↑ Kuratowski 1980 ↓, s. 43.
- ↑ Rasiowa 1975 ↓, s. 17.
- ↑ Rasiowa 1975 ↓, s. 19.
- ↑ Rasiowa 1975 ↓, s. 56.
- ↑ a b Rasiowa 1975 ↓, s. 55.
- ↑ Rasiowa 1975 ↓, s. 58.
- ↑ Rasiowa 1975 ↓, s. 81.
- ↑ Rasiowa 1975 ↓, s. 78.
- ↑ Guzicki i Zakrzewski 2005 ↓, s. 33.
Bibliografia
- Wojciech Guzicki, Piotr Zakrzewski: Wykłady ze wstępu do matematyki. Wprowadzenie do teorii mnogości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14415-7.
- Kazimierz Kuratowski, Andrzej Mostowski: Teoria mnogości. Warszawa: Polskie Towarzystwo Matematyczne, 1952, seria: Monografie matematyczne, t. 27. OCLC 250182901. [dostęp 2016-09-23].
- Kazimierz Kuratowski: Wstęp do teorii mnogości i topologii. Wyd. 8. Warszawa: PWN, 1980, seria: Biblioteka Matematyczna, t. 9. ISBN 83-01-01372-9.
- Roman Leitner: Zarys matematyki wyższej dla studentów. Wyd. 11. Cz. 1. Warszawa: WNT, 1999. ISBN 83-204-2395-3.
- Helena Rasiowa: Wstęp do matematyki współczesnej. Wyd. 5. Warszawa: PWN, 1975, seria: Biblioteka Matematyczna, t. 30. OCLC 749626864.
- Kenneth A. Ross, Charles R.B Wright: Matematyka dyskretna. E. Sepko-Guzicka (tłum.), W. Guzicki (tłum.), P. Zakrzewski (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996. ISBN 83-01-12129-7.