Piotr Nowicki (1851–1939)
 Piotr Nowicki (ok. 1929) | |
| Data i miejsce urodzenia |
11 września 1851 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 kwietnia 1939 |
| Zawód, zajęcie |
nauczyciel |
| Odznaczenia | |
 
| |
Piotr Nowicki (ur. 11 września 1851 w Komierowie, zm. 17 kwietnia 1939 w Grudziądzu) – polski nauczyciel, bibliofil.
Życiorys
Przyszedł na świat w rodzinie Macieja – posiadacza ziemskiego – i Katarzyny z Nierzwickich. Kształcił się w szkole powszechnej w Komierowie, a następnie do 1871 roku w seminarium nauczycielskim w Kościerzynie. Po zakończeniu edukacji objął posadę drugiego nauczyciela w Trzcianie. W 1873 roku został przeniesiony do Topolna, gdzie otrzymał samodzielne stanowisko nauczyciela i organisty. W tym czasie odbył także 6 – tygodniową służbę wojskową w Grudziądzu.
Dnia 1 marca 1875 r. został kierownikiem szkoły powszechnej w Wabczu. Tam też założył tajną bibliotekę polską, która składała się z jego własnych zbiorów.
Dania 26 grudnia 1918 r. Nowicki znalazł się wśród czternastu uczestników zjazdu nauczycieli Polaków pow. chełmińskiego zorganizowanego przez Mariana Żelewskiego – nauczyciela z Gorzuchowa – w Lisewie. Zebrani postanowili wówczas założyć Towarzystwo Nauczycieli Polaków w Ziemi Chełmińskiej – pierwszą taką organizację na Pomorzu. Za swój główny cel obierając „czuwanie nad wychowaniem młodzieży szkolnej pod względem religijnym i narodowym”.
W 1931 roku Nowicki przeszedł na emeryturę i przeprowadził się do Grudziądza. Do tego czasu pozostawał najstarszym czynnym nauczycielem na Pomorzu. W dowód uznania został mianowany członkiem honorowym Stowarzyszenia Chrześcijańsko – Narodowego Nauczycielstwa Szkół Powszechnych.
Życie prywatne
W maju 1875 r. Piotr Nowicki poślubił Rozalię z Zaborowskich. Spośród ich potomstwa zasługują na wyróżnienie dwaj synowie: Albin (1891–1972) – nauczyciel, polityk, działacz społeczny; oraz Paweł (1888–1980) – prezbiter, biblista, profesor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie i Uniwersytetu Warszawskiego.
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (8 lutego 1930)[1]
- Odznaka pamiątkowa Frontu Pomorskiego
Przypisy
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 33, poz. 55 „za zasługi na polu pracy narodowo-społecznej”.
Bibliografia
- Pamiętnik Zjazdu Jubileuszowego Nauczycielstwa Pomorskiego i Walnego Zjazdu Delegatów Okręgu Pomorskiego w dniach 19, 20 i 21 maja 1929 w Chełmnie, Chełmno 1929.
- „Nauczyciel Pomorski”, 1929, nr 6, 7 i 8.
- „Pielgrzym”, 1930, nr 19.
- „Słowo Pomorskie”, 1939, nr 100.
- „Warszawski Dziennik Narodowy”, 1939, nr 123A.