Piekielnicka
 Widok z północnego grzbietu Babiej Góry | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1122 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Jabłonka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego  | |
 49°36′21,2″N 19°35′55,7″E/49,605889 19,598806
| |
Piekielnicka, Piekielnicka Góra (1122 m) – szczyt w Paśmie Policy, które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego[1], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego[2]. Znajduje się na zachodnim krańcu tego pasma, między szczytami Brożki (1235 m) i Głowniak (1092 m)[3][4]. Na mapie Compassu ma nazwę Wyżni Syhlec i wysokość 1121 m[5], tak samo w przewodniku turystycznym[6]. Na mapie Compassu nazwa Wyżni Syhlec odnosi się do wschodniego zbocza Piekielnickiej Góry[3].
Piekielnicka Góra jest porośnięta lasem. Pomiędzy nią a Brożkami znajduje się miejsce zwane Mogiłą, które wzięło swoją nazwę od symbolicznego grobu usypanego w miejscu tragicznej śmierci kobiety z Ochlipowa. Zamarzła podczas śnieżnej zamieci, która dopadła ją tutaj, gdy wracała z odpustu w Zawoi. Na miejscu jej śmierci ułożono kopczyk z kamieni, który później powiększał się, gdyż przechodzący tędy dokładali następne kamienie. Z czasem jednak ścieżka zanikła, a kopczyk stał się niemożliwy do znalezienia lub zniszczony między wykrotami drzew. Nieopodal Mogiły stał niegdyś drewniany schron robotników leśnych „Chatka nad Mogiłą”[6].
Piekielnicka znajduje się w granicach wsi Zubrzyca Górna w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Jabłonka[3]
Szlaki turystyczne
Główny Szlak Beskidzki, odcinek: Przełęcz Krowiarki – Syhlec – Głowniak – Piekielnicka – Brożki – Pólko – Kiczorka – Polica – Cupel – Jasna Grapa – Kocia Łapa – Kucałowa Przełęcz. Suma podejść 520 m, suma zejść 360 m, czas przejścia 2:45 godz., z powrotem 2:30 godz.[6]
Przypisy
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ J. Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170.
- ↑ a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-06-18].
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-06-18].
- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ a b c Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 300, ISBN 978-83-62460-30-4.