Philipp Kohlschreiber
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
16 października 1983 |
Wzrost |
178 cm |
Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny |
2001 |
Zakończenie kariery |
aktywny |
Trener |
Markus Hipfl |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
8 |
Najwyżej w rankingu |
16 (30 lipca 2012) |
Australian Open |
4R (2005, 2008, 2012) |
Roland Garros |
4R (2009, 2013) |
Wimbledon |
QF (2012) |
US Open |
4R (2012−2014, 2017, 2018) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
7 |
Najwyżej w rankingu |
51 (10 listopada 2008) |
Australian Open |
1R (2005-2007, 2012) |
Roland Garros |
1R (2007) |
Wimbledon |
1R (2006) |
US Open |
1R (2005–2007, 2011) |
Philipp Eberhard Hermann Kohlschreiber (ur. 16 października 1983 w Augsburgu) – niemiecki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, zdobywca Drużynowego Pucharu Świata 2011, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).
Kariera tenisowa
Karierę zawodową rozpoczął w roku 2001 od startów w turniejach ITF Futures i ATP Challenger Tour. W 2002 roku wystąpił po raz pierwszy w turnieju z cyklu ATP World Tour, w Monachium, ale w 1. rundzie imprezy musiał uznać wyższość Ekwadorczyka Nicolása Lapenttiego. W 2003 roku debiutował w imprezie wielkoszlemowej, przegrywając w US Open z późniejszym półfinalistą Davidem Nalbandianem.
W 2004 roku, głównie dzięki udanym startom w turniejach ATP Challenger Tour, a także pierwszemu w karierze ćwierćfinałowi w ATP World Tour (w Adelaide, gdzie pokonał klasyfikowanego wówczas na 4. miejscu na świecie Lleytona Hewitta), awansował do czołowej setki rankingu światowego. W kolejnym sezonie wygrał swój pierwszy turniej deblowy ATP World Tour, wspólnie z Larsem Burgsmüllerem w Ho Chi Minh. W finale niemiecka para pokonała wynikiem 5:6(3), 6:4, 6:2 duet Ashley Fisher-Robert Lindstedt.
W 2006 roku zwyciężył po raz drugi w rozgrywkach deblowych, na nawierzchni ziemnej w Kitzbühel, gdzie razem ze Stefanem Koubkiem pokonał w dwóch setach Olivera Maracha i Cyrila Suka.
Pierwszy triumf w grze pojedynczej z cyklu ATP World Tour Niemiec odniósł w maju 2007 roku w Monachium. W drodze po tytuł pokonał m.in. rozstawionych Jarkko Nieminena i Marcosa Baghdatisa, a w finale rezultatem 2:6, 6:3, 6:4 Rosjanina Michaiła Jużnego. Również w Monachium wygrał zawody deblowe, grając w parze z Jużnym.
Na początku stycznia 2008 roku Kohlschreiber zwyciężył grę podwójną w Ad-Dausze. Będąc w parze z Davidem Škochem wygrał z południowoafrykańskim deblem Jeff Coetzee-Wesley Moodie. W połowie stycznia odniósł swój drugi singlowy triumf podczas rywalizacji w Auckland. Będąc rozstawionym z nr 7. Kohlschreiber stracił w całym turnieju jednego seta. W finale pokonał w dwóch setach Hiszpana Juana Carlosa Ferrero. W połowie lutego Niemiec wraz z Michaiłem Jużnym doszedł do finału zawodów w Rotterdamie, jednak w finale nie sprostał parze Tomáš Berdych-Dmitrij Tursunow. W maju Kohlschreiber wygrał swój piąty deblowy turniej, na kortach w Stuttgarcie pokonując, w parze z Christopherem Kasem, inny niemiecki duet Michael Berrer-Mischa Zverev. Drugi w sezonie singlowy finał Niemiec rozegrał w Halle. Po drodze wyeliminował grającego z nr 2. Jamesa Blake’a, lecz pojedynek finałowy przegrał ze Szwajcarem Rogerem Federerem. Do końca sezonu awansował jeszcze do finału imprezy w Bazylei w grze podwójnej, jednak decydujący o tytule mecz przegrał razem z Kasem z deblem Mahesh Bhupathi-Mark Knowles.
Rok 2009 Kohlschreiber zakończył z jednym tytułem deblowym, na trawiastych kortach w Halle (w parze z Kasem) oraz singlowym finałem w Metzu, gdzie przegrał ostatecznie z Gaëlem Monfilsem. Ponadto w maju doszedł wspólnie z reprezentacją Niemiec do finału Drużynowego Pucharu Świata. W finale Niemcy przegrały z Serbią 1:2, a Kohlschreiber przegrał swój pojedynek singlowy z Janko Tipsareviciem.
Pod koniec maja 2011 roku Kohlschreiber zdobył wraz z reprezentacją Niemiec Drużynowy Puchar Świata. Niemcy po drodze wyeliminowali Serbię, Hiszpanię i Rosję, a w finale pokonali 2:1 Argentynę. Kohlschreiber rozegrał w zawodach cztery singlowe pojedynki, z których w dwóch zwyciężył, natomiast w deblu rozegrał jeden zwycięski mecz, wspólnie z Philippem Petzschnerem, przeciwko Juanowi Ignacio Cheli i Máximo Gonzálezowi w finale. Wygrana w tym meczu zapewniła triumf w zawodach niemieckiej drużynie. W czerwcu Niemiec wygrał po raz trzeci w karierze zawody singlowe rangi ATP World Tour, na trawiastych kortach w Halle. Po drodze wyeliminował m.in. obrońcę tytułu z 2010 roku, Lleytona Hewitta, a w finale Philippa Petzschnera.
Na początku stycznia 2012 roku Kohlschreiber dotarł razem z Christopherem Kasem do finału debla w Ad-Dausze. Niemiecka para finałowy pojedynek przegrała z Filipem Poláškiem i Lukášem Rosolem. W maju tenisista niemiecki zwyciężył w czwartym turnieju singlowym. W Monachium pokonał w finale wynikiem 7:6(8), 6:3 Marina Čilicia. Pod koniec lipca w Kitzbühel Kohlschreiber dotarł do finału w którym przegrał 7:6(2), 3:6, 2:6 z obrońcą tytułu, Robinem Haase.
W styczniu 2013 roku Kohlschreiber wygrał siódmy deblowy turniej, a dokonał tego w Ad-Dausze tworząc parę z Christopherem Kasem. Finał niemiecka para zakończyła zwycięsko z deblem Julian Knowle-Filip Polášek. W tym samym miesiącu niemiecki tenisista awansował do finału singla w Auckland, gdzie w decydującym o tytule meczu nie sprostał Davidowi Ferrerowi. W maju Kohlschreiber awansował do finału w Monachium, ponosząc porażkę w ostatnim spotkaniu z Tommym Haasem. Trzeci w sezonie finał singlowy Niemiec osiągnął w lipcu w Stuttgarcie, w którym tym razem nie sprostał Fabio Fogniniemu.
W sezonie 2014 triumfował w finale zawodów w Düsseldorfie, w którym pokonał Ivo Karlovicia 6:2, 7:6(4).
Na początku maja 2015 roku Niemiec zdołał awansować do finału zawodów singlowych rozgrywanych w Monachium, w którym nie sprostał Andy’emu Murrayowi. W sierpniu Kohlschreiber zwyciężył w zawodach rozgrywanych w Kitzbühel, gdzie w finale okazał się lepszym 2:6, 6:2, 6:2 od Paula-Henriego Mathieu.
Rok później również wystąpił w finale lokalnych zawodów w stolicy Bawarii, w którym pokonał Dominica Thiema, zaliczając trzeci triumf w tym turnieju. Miesiąc później Kohlschreiber zagrał w Thiemem w finale turnieju w Stuttgarcie, tym razem ponosząc porażkę. W sierpniu zagrał w turnieju singlowym igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro dochodząc do 2 rundy.
W sezonie 2017 niemiecki tenisista zwyciężył w jednym turnieju, w sierpniu w Kitzbühel po finale z João Sousą. W kwietniu został finalistą zawodów w Marrakeszu ponosząc porażkę z Borną Ćoriciem. Kohlschreiber nie wykorzystał w finale z Ćoriciem pięciu piłek meczowych ostatecznie ulegając Chorwatowi 7:5, 6:7(3), 5:7.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 16. miejscu w lipcu 2012 roku, z kolei w zestawieniu deblistów w listopadzie 2008 roku zajmował 51. pozycję.
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (8–10)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 6 maja 2007 | Monachium | Ceglana | Michaił Jużny | 2:6, 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 12 stycznia 2008 | Auckland | Twarda | Juan Carlos Ferrero | 7:6(4), 7:5 |
Finalista | 1. | 15 czerwca 2008 | Halle | Trawiasta | Roger Federer | 3:6, 4:6 |
Finalista | 2. | 27 września 2009 | Metz | Twarda (hala) | Gaël Monfils | 6:7(1), 6:3, 2:6 |
Zwycięzca | 3. | 12 czerwca 2011 | Halle | Trawiasta | Philipp Petzschner | 7:6(5), 2:0 krecz |
Zwycięzca | 4. | 6 maja 2012 | Monachium | Ceglana | Marin Čilić | 7:6(8), 6:3 |
Finalista | 3. | 28 lipca 2012 | Kitzbühel | Ceglana | Robin Haase | 7:6(2), 3:6, 2:6 |
Finalista | 4. | 12 stycznia 2013 | Auckland | Twarda | David Ferrer | 6:7(5), 1:6 |
Finalista | 5. | 5 maja 2013 | Monachium | Ceglana | Tommy Haas | 3:6, 6:7(3) |
Finalista | 6. | 14 lipca 2013 | Stuttgart | Ceglana | Fabio Fognini | 7:5, 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 5. | 24 maja 2014 | Düsseldorf | Ceglana | Ivo Karlović | 6:2, 7:6(4) |
Finalista | 7. | 3 maja 2015 | Monachium | Ceglana | Andy Murray | 6:7(4), 7:5, 6:7(4) |
Zwycięzca | 6. | 8 sierpnia 2015 | Kitzbühel | Ceglana | Paul-Henri Mathieu | 2:6, 6:2, 6:2 |
Zwycięzca | 7. | 1 maja 2016 | Monachium | Ceglana | Dominic Thiem | 7:6(7), 4:6, 7:6(4) |
Finalista | 8. | 12 czerwca 2016 | Stuttgart | Trawiasta | Dominic Thiem | 7:6(2), 4:6, 4:6 |
Finalista | 9. | 16 kwietnia 2017 | Marrakesz | Ceglana | Borna Ćorić | 7:5, 6:7(3), 5:7 |
Zwycięzca | 8. | 5 sierpnia 2017 | Kitzbühel | Ceglana | João Sousa | 6:3, 6:4 |
Finalista | 10. | 6 maja 2018 | Monachium | Ceglana | Alexander Zverev | 3:6, 3:6 |
Gra podwójna (7–3)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 2 października 2005 | Ho Chi Minh | Dywanowa (hala) | Lars Burgsmüller | Ashley Fisher Robert Lindstedt |
5:6(3), 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 30 lipca 2006 | Kitzbühel | Ceglana | Stefan Koubek | Oliver Marach Cyril Suk |
6:2, 6:3 |
Zwycięzca | 3. | 6 maja 2007 | Monachium | Ceglana | Michaił Jużny | Jan Hájek Jaroslav Levinský |
6:1, 6:4 |
Zwycięzca | 4. | 5 stycznia 2008 | Ad-Dauha | Twarda | David Škoch | Jeff Coetzee Wesley Moodie |
6:4, 4:6, 11–9 |
Finalista | 1. | 24 lutego 2008 | Rotterdam | Twarda (hala) | Michaił Jużny | Tomáš Berdych Dmitrij Tursunow |
5:7, 6:3, 7–10 |
Zwycięzca | 5. | 13 lipca 2008 | Stuttgart | Ceglana | Christopher Kas | Michael Berrer Mischa Zverev |
6:3, 6:4 |
Finalista | 2. | 26 października 2008 | Bazylea | Twarda (hala) | Christopher Kas | Mahesh Bhupathi Mark Knowles |
3:6, 3:6 |
Zwycięzca | 6. | 14 czerwca 2009 | Halle | Trawiasta | Christopher Kas | Andreas Beck Marco Chiudinelli |
6:3, 6:4 |
Finalista | 3. | 7 stycznia 2012 | Ad-Dauha | Twarda | Christopher Kas | Filip Polášek Lukáš Rosol |
3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 7. | 6 stycznia 2013 | Ad-Dauha | Twarda | Christopher Kas | Julian Knowle Filip Polášek |
7:5, 6:4 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
Turniej | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | – | – | 4R | 2R | 2R | 4R | 2R | 3R | 2R | 4R | 3R | – | 2R | 1R | 3R | 1R | 2R | 2R | – | 2R | 0 / 16 | 23–15 |
French Open | – | – | 1R | 2R | 2R | 1R | 4R | 3R | 1R | 2R | 4R | 3R | 2R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 3R | – | 0 / 17 | 16–17 |
Wimbledon | – | – | 1R | 3R | 1R | 1R | 3R | 3R | 1R | QF | 1R | 2R | 1R | 1R | 1R | 3R | 1R | NH | 1R | – | 0 / 16 | 13–16 |
US Open | 1R | 2R | 1R | 1R | 3R | 2R | 3R | 2R | 1R | 4R | 4R | 4R | 3R | 1R | 4R | 4R | 1R | 1R | 2R | 0 / 19 | 25–19 | |
Bilans spotkań | 0–1 | 1–1 | 3–4 | 4–4 | 4–4 | 4–4 | 8–4 | 7–4 | 1–4 | 11–4 | 7–4 | 6–3 | 4–4 | 0–4 | 5–4 | 5–4 | 2–4 | 1–2 | 3–3 | 1–1 | N/A | 77–67 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-09-02] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-09-02] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-09-02] (ang.).