Pawłowice (powiat sochaczewski)
wieś | |
Kościół w Pawłowicach | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2020) |
343[2] |
Strefa numeracyjna |
46 |
Kod pocztowy |
96-515[3] |
Tablice rejestracyjne |
WSC |
SIMC |
0738970[4] |
Położenie na mapie gminy Teresin | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu sochaczewskiego | |
52°13′45″N 20°27′49″E/52,229167 20,463611[1] |
Pawłowice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Teresin[4][5]. Leży nad Utratą.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sochaczewskim ziemi sochaczewskiej województwa rawskiego[6]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa skierniewickiego.
We wsi znajduje się kościół z początku XIX wieku, który jest siedzibą parafii św. Bartłomieja Apostoła. W strukturze kościoła rzymskokatolickiego parafia należy do metropolii warszawskiej, archidiecezji warszawskiej, dekanatu błońskiego.
Znajduje się tutaj także park podworski z połowy XIX wieku. W XIX wieku był to wielki majątek ziemski rodziny Iwanickich, który został pod koniec wieku zagarnięty przez władze rosyjskie.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 98557
- ↑ BIP gminy, liczba mieszkańców w dniu 30.06.2020
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 906 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Linki zewnętrzne
- Pawłowice (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 908 .