Patrice Garande

Data i miejsce urodzenia	27 listopada 1960 Oullins
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1966–1968 CASCOL Oullins 1968–1973 JS Irigny 1973–1975 CASCOL Oullins 1975–1977 AS Saint-Étienne
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1977–1979 AS Saint-Étienne 3 (0) 1979–1980 CS Chênois 24 (9) 1980–1981 US Orléans 33 (20) 1981–1986 AJ Auxerre 157 (58) 1986–1987 FC Nantes 21 (4) 1987–1989 AS Saint-Étienne 72 (26) 1989–1990 RC Lens 14 (5) 1990–1991 Montpellier HSC 20 (1) 1991–1992 Le Havre AC 20 (6) 1992–1993 FC Sochaux 28 (2) 1993–1994 FC Bourges 27 (10) 1994–1995 US Orléans
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1983–1988 Francja U-23 7 (1) 1988 Francja 1 (0) W sumie: 8 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1999–2004 AS Cherbourg 2012–2018 SM Caen 2020–2021 Toulouse FC 2021–2022 Dijon FCO
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Igrzyska olimpijskie złoto Los Angeles 1984 piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons

Patrice Garande (ur. 27 listopada 1960 w Oullins) – francuski trener piłkarski (obecnie SM Caen), wcześniej piłkarz grający na pozycji napastnika, były reprezentant Francji i złoty medalista Letnich IO 1984.

Pierwsze treningi podjął w amatorskim klubie CASCOL Oullins. W 1975 roku trafił do ówczesnego mistrza kraju, AS Saint-Étienne. W kolejnych sezonach był graczem szwajcarskiego CS Chênois oraz drugoligowego francuskiego US Orléans. Najlepsze lata piłkarskiej kariery spędził z kolei w AJ Auxerre (na Stade l’Abbé-Deschamps grał od 1981 do 1986 roku) oraz wspomnianym już ASSÉ (1987–1989) – w międzyczasie zaliczył jeszcze średnio udany sezon w FC Nantes. W sezonie 1983/1984 Garande zdobył 21 bramek we francuskiej Première Division i, razem z wielkim Delio Onnisem, sięgnął po tytuł króla strzelców tych rozgrywek. Rewelacyjna postawa strzelecka jego i Andrzeja Szarmacha pozwoliła wówczas AJA na wywalczenie 3. miejsca w końcowej tabeli.

Od 1989 do 1995 roku napastnik ten zdobywał bramki dla sześciu różnych drużyn. Jego pracodawcami były ekipy RC Lens (wówczas Division 2), pierwszoligowe Montpellier HSC, Le Havre AC oraz FC Sochaux-Montbéliard, a także FC Bourges (Division 2) i US Orléans (Division d’Honneur).

Rozegrał ogółem 321 spotkań w najwyższej klasie rozgrywkowej we Francji. Zdobył 97 goli.

Z reprezentacją Francji do lat 23 wywalczył złoty medal Igrzysk Olimpijskich 1984. Na turnieju rozgrywanym w Bostonie, Annapolis, Stanford i Pasadenie zagrał w trzech spotkaniach, zdobył jedną bramkę (Les Bleus mierzyli się z Katarem). Pojawił się na boisku w 79. minucie finałowego meczu z Brazylią (2-0).

W dorosłej kadrze wystąpił zaledwie raz – w towarzyskiej potyczce z Irlandią Północną. Kibice zgromadzeni 27 kwietnia 1988 roku na stadionie w Belfaście nie zobaczyli żadnych bramek.

W latach 1999–2004 opiekował się graczami AS Cherbourg (wprowadził ten zespół do Championnat National). Od 2012 roku jest trenerem SM Caen (początkowo z Franckiem Dumas, następnie samodzielnie). W sezonie 2013/2014 wywalczył z tym zespołem awans do Ligue 1.

• Artykuł o zawodniku w serwisie HistoAJA. histoaja.free.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-03)]. (fr.).
• Biografia zawodnika w serwisie AfterFoot. afterfoot.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)]. (fr.).
• Patrice Garande, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
• Patrice Garande, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-27] .