PW-6
 PW-6U | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
laminatowa |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
18 lipca 1998 |
| Liczba wypadków • w tym katastrof |
1 |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
16 m |
| Wydłużenie |
16,8[1] |
| Długość |
7,85 m |
| Wysokość |
2,44 m |
| Powierzchnia nośna |
15,25 m² |
| Profil skrzydła |
NN 18-17[2] |
| Masa | |
| Własna |
360 kg |
| Startowa |
546 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość minimalna |
68 km/h |
| Prędkość dopuszczalna |
260 km/h |
| Prędkość min. opadania |
0,75m/s przy 80km/h |
| Doskonałość maks. |
34 |
| Współczynnik obciążenia konstrukcji |
+5,3 / -2,65 g |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Polska, Egipt, Nowa Zelandia, Belgia, Kanada, Portugalia, Niemcy | |
PW-6 – dwuosobowy, kompozytowy szybowiec szkolno-treningowy polskiej produkcji, zaprojektowany na Politechnice Warszawskiej przez zespół pod kierownictwem dr inż. Romana Świtkiewicza[3].
Historia
PW-6 powstał jako rozwinięcie szybowce PW-5 Smyk, który został w roku 1993 zwycięzcą konkursu FAI na szybowiec Klasy Światowej. Jest przeznaczony do szkolenia pilotów, i pod wieloma względami, w tym właściwościami pilotażowymi, podobny do swojego poprzednika.
Konstrukcja powstała jako trójstronny projekt realizowany przez Politechnikę Warszawską, Komitet Badań Naukowych oraz PZL-Świdnik. W realizacji projektu brało również udział Ministerstwo Edukacji Narodowej oraz Fundacja na rzecz Nauki Polskiej[3].
Prototyp szybowca, oznaczony znakami rejestracyjnymi SP-P631, został oblatany 18 lipca 1998 roku przez pilotów doświadczalnych Macieja Laska i Jerzego Kędzierskiego. Proces certyfikacji nowego typu statku powietrznego zakończył się dnia 11 września 2000 roku, kiedy to szybowiec uzyskał Świadectwo Typu nr BG-213. Po zakończeniu badań, po zmianie oznaczenia na SP-3631, prototyp był eksploatowany przez Politechnikę Warszawską. Uległ katastrofie 15 sierpnia 2013 roku na lotnisku w Bezmiechowej. W wyniku katastrofy zginął pasażer a pilot-instruktor został ciężko ranny[4].
Produkcję seryjną szybowca rozpoczęły zakłady PZL w Świdniku gdzie wyprodukowano 41 egzemplarze szybowca. Szybowce były eksportowane do Egiptu, Nowej Zelandii, Belgii, Kanady, Portugalii oraz Niemiec. Szybowiec jest obecnie produkowany przez Zakład Szybowcowy Jeżów jako PW-6U Kingo[3].
SZD Jeżów planuje realizację rozwoju projektu szybowca i stworzenie konstrukcji z elektrycznym zespołem napędowym o nazwie PW-6AM.
Konstrukcja
Dwumiejscowy wolnonośny średniopłat wykonany z laminatu szklano-epoksydowego[2].
Skrzydło dwudzielne, jednodźwigarowe o konstrukcji skorupowej. Dźwigar z pasami z włókna szklanego, w obrębie wykroju lotki dodany szczątkowy dźwigarek. Wyposażone w lotki konstrukcji przekładkowej i jednopłytowe hamulce aerodynamiczne na górnej powierzchni. Połączone z kadłubem za pomocą dwóch wręg w centralnej części kadłuba.
Kadłub skorupowy, całkowicie laminatowy usztywniony wręgami. Wyposażony w dwa zaczepy do lotów holowanych i startu za wyciągarką. Kabina zakryta, limuzyna przednia otwierana do przodu, tylna do tyłu. Pedały przestawiane w locie, fotele pilotów regulowane na ziemi. Antena VHF w stateczniku pionowym. Tablica przyrządów jest wyposażona w prędkościomierz, wysokościomierz, wariometr, busolę magnetyczną, chyłomierz oraz zakrętomierz elektryczny. Istnieje możliwość montażu radiostacji KRT2.
Usterzenie w układzie klasycznym, niedzielone, konstrukcji przekładkowej.
Podwozie jednotorowe stałe, z małym kółkiem przednim, amortyzowanym kołem głównym z hamulcem bębnowym i kółkiem tylnym.
Przypisy
- ↑ Specyfikacja szybowca PW-6U na stronie producenta. [dostęp 2018-07-20]. (pol.).
- ↑ a b Piotr Piechowski: Modelarstwo lotnicze. PW-6. [dostęp 2011-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 sierpnia 2011)]. (pol.).
- ↑ a b c Andrzej Glass, Tomasz Murawski (praca zbiorowa), Polskie szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju, Wydawnictwo SCG, Bielsko-Biała 2012, ISBN 978-83-932826-0-9, s.243-248
- ↑ W Bezmiechowej rozbił się PW-6U. [dostęp 2018-07-20]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Fotograficzny Rejestr Szybowców. PW-6 (pol.), dostęp: 2018-07-20,
- Oferta specjalna dla Aeroklubu Łódzkiego na dwumiejscowy szybowiec o konstrukcji szklano-epoksydowej PW-6U. aeroklub-lodz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-24)]. (pol.), dostęp: 2018-07-20,
- Raport wstępny dotyczący wypadku szybowca PW-6U (pol.), dostęp: 2018-07-20.
