Nowy Przekład Dynamiczny (zwany pierwotnie Biblią Milenijną) – przekład Biblii na język polski zainicjowany przez Oficynę Wydawniczą „Vocatio”, a obecnie kontynuowany przez specjalnie utworzone w tym celu Wydawnictwo NPD. Jako pierwsza część przekładu, w roku 2012 ukazała się Księga Psalmów. W roku 2021 ukazał się przekład całego Nowego Testamentu zatytułowany „Dobra Wiadomość o ratunku w Chrystusie”^[1].

Nowy Przekład Dynamiczny według wprowadzenia redakcyjnego do wydania Nowego Testamentu reprezentuje „biblijne chrześcijaństwo”, w odróżnieniu od „światowego chrześcijaństwa”. Ma też w założeniu nie konkurować z przekładami wyznaniowymi^[2].

Według wydawcy, przekład charakteryzuje użycie współczesnego polskiego języka, unikającego archaizmów, a z uwzględnieniem słownictwa, którym posługują się dzisiejsi Polacy^[3]. Tam, gdzie przekład dosłowny jest zrozumiały, będzie on zachowany, a w trudniejszych miejscach zastosowany zostanie dynamiczny ekwiwalent znaczeniowy^[4].

W 2012 ukazała się Księga Psalmów (poza wydaniem papierowym e-book i wersja audio), którą zespół redakcyjny NPD przygotował na podstawie filologicznego przekładu Anny Horodeckiej i Jurija Gołowanowa, zamieszczonego w Hebrajsko-polskim Starym Testamencie. W przekładzie wykorzystano doświadczenie nabyte przy publikacji Prymasowskiej Serii Biblijnej. Hebrajski Tetragram „JHWH” został w przekładzie oddany jako „PAN”, zaś często używane w psalmach słowa Tora (Prawo) przetłumaczono jako „SŁOWO”^[5].

Porównanie Psalmu 1 w Nowym Przekładzie Dynamicznym oraz Biblii Tysiąclecia:

W 2023 recenzji naukowej dokonał zespół biblistów reprezentujących różne ośrodki akademickie i Kościoły chrześcijańskie (Kościół katolicki, luterański, zielonoświątkowy i wspólnoty ewangelikalne), w składzieː Maciej Małyga, Rajmund Pietkiewicz, Mariusz Rosik, Mirosław Rucki, Monika Szela-Badzińska, Kalina Wojciechowska, Dominik Tomczyk. Autorzy recenzji wskazali na szereg wątpliwości w sprawach zasadniczych, takich jakː zastosowana metoda, potencjalny odbiorca, cel tłumaczenia, rozwiązania translatorskie i błędy merytoryczne, treści przypisów i komentarzy oraz sposoby pozyskiwania recenzji biblistów; przedstawiono też opis sprzeczności z przyjętymi założeniami metodologicznymi, przykładowymi błędami merytorycznymi i wadliwymi rozwiązaniami translatorskimi pod kątem nadinterpretacji tekstu źródłowego, wpisywania w tekst docelowy treści nieistniejących lub nieuzasadnionych substratem przekładu oraz odredakcyjnego nauczania na rzecz chrześcijaństwa biblijnego, w tym kilka szczegółowych analiz dotyczących komentarzy, przypisów i reinterpretacji tekstu źródłowego przez redakcję NPD, które można odczytać jako próbę zniechęcenia ich do Kościołów instytucjonalnych i pozyskania dla nowej idei^[6].

• Oficjalny serwis przekładu