Niżyn
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Powierzchnia |
43,2 km² | ||||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380 4631 | ||||
| Kod pocztowy |
16600 | ||||
Położenie na mapie obwodu czernihowskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
 51°02′34″N 31°52′25″E/51,042778 31,873611
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Niżyn (ukr. Ніжин) – miasto na północnej Ukrainie, w obwodzie czernihowskim, nad rzeką Oster (dorzecze Dniepru), siedziba rejonu niżyńskiego. W 2019 roku liczyło ok. 68 tys. mieszkańców[1].
Historia
Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 1147, pod nazwą Uneneż. W czasach I Rzeczypospolitej, król Zygmunt III Waza, w 1625 roku nadał Niżynowi prawa magdeburskie, dzięki czemu nastąpił dynamiczny rozwój miasta.
W 1820 Bazyli Kukolnik utworzył w mieście gimnazjum nauk wyższych i został jego pierwszym dyrektorem. W czasie zaborów w tutejszym Liceum Prawnym nauczał Antoni Andrzejowski, a naukę pobierał Franciszek Bohuszewicz.
W 1915 w Niżynie uruchomiono komunikację tramwajową, zlikwidowaną w latach 20. XX w. W 1989 Niżyn liczył 80 553 mieszkańców[2].
Zabytki
- Sobór św. Mikołaja w stylu barokowym z XVII w.
- Grecka cerkiew św. Michała w stylu barokowym z XVIII w.
- Monaster Zwiastowania z XVIII w.
- Ratusz Grecki z XVIII w.
- Magazyn Grecki z XVIII w.
- Cerkiew Wszystkich Świętych w stylu klasycystycznym z XVIII w.
- Stacja pocztowa, obecnie siedziba muzeum
Ratusz Grecki
Cerkiew Wszystkich Świętych
Gospodarka
W mieście rozwinął się przemysł maszynowy, chemiczny, lekki oraz spożywczy[3].
Urodzeni w Niżynie
- Dawid Bar-Raw-Haj – izraelski polityk
- Jerzy Czeszejko-Sochacki – polski działacz komunistyczny i poseł na Sejm
- Józef Dziuba – polski pedagog
- Jerzy (Konisski) – ruski teolog, arcybiskup prawosławny w I RP, kaznodzieja i filozof
- Witold Nowodworski – polski historyk
- Ambroży (Zertis-Kamienski) – rosyjski biskup prawosławny
- Kateryna Pawlenko – wokalistka, kompozytorka oraz folklorystka
Przypisy
- ↑ Чисельність населення (за оцінкою) на 1 листопада 2019 року // Головне управління статистики у Чернігівській області
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
- ↑ Nieżyn, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-08-01].
Linki zewnętrzne
- Nieżyn, gub. czernihowska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 144.
- Niżyn na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
