Neil Broad
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 listopada 1966 | |||||||||
| Wzrost |
190 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczna | |||||||||
| Status profesjonalny |
1986 | |||||||||
| Zakończenie kariery |
czerwiec 2000 | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
84 (8 maja 1989) | |||||||||
| Australian Open |
2R (1989) | |||||||||
| Roland Garros |
1R (1989) | |||||||||
| Wimbledon |
2R (1990) | |||||||||
| US Open |
2R (1989) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
7 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
9 (9 kwietnia 1990) | |||||||||
| Australian Open |
SF (1990) | |||||||||
| Roland Garros |
2R (1989, 1992, 1995, 1997) | |||||||||
| Wimbledon |
QF (1997) | |||||||||
| US Open |
QF (1998) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Neil Broad (ur. 20 listopada 1966 w Kapsztadzie) – brytyjski tenisista pochodzenia południowoafrykańskiego, reprezentant w Pucharze Davisa, srebrny medalista w grze podwójnej podczas igrzysk olimpijskich w Atlancie (1996).
Kariera tenisowa
Karierę zawodową Broad rozpoczął w 1986 roku, a zakończył w czerwcu 2000 roku.
W grze pojedynczej triumfował w 2 imprezach rangi ATP Challenger Tour. Swoje umiejętności skupił głównie na grze podwójnej, w której zwyciężył w 7 turniejach kategorii ATP World Tour oraz osiągnął 17 finałów. W turniejach wielkoszlemowych najdalej doszedł w styczniu 1990 roku, podczas Australian Open, gdzie tworzył parę z Garym Mullerem. Zawodnicy zostali wyeliminowani w półfinale przez Pietera Aldricha i Daniego Vissera.
Broad jest również zdobywcą srebrnego medalu podczas igrzysk olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. Partnerem deblowym Broada był Tim Henman, a pojedynek o złoty medal Brytyjczycy przegrali z Australijczykami Toddem Woodbridge’em oraz Markiem Woodforde’em.
W Pucharze Davisa zadebiutował w lutym 1992 roku przeciwko Francji w 1 rundzie grupy światowej. Ostatni występ Broada w Pucharze Davisa miał miejsce w lutym 2000 roku podczas rywalizacji z Czechami w 1 rundzie grupy światowej. Łącznie w reprezentacji zagrał w 11 pojedynkach deblowych, z których 4 wygrał.
W rankingu gry pojedynczej Broad najwyżej był na 84. miejscu (8 maja 1989), a w klasyfikacji gry podwójnej na 9. pozycji (9 kwietnia 1990).
Finały w turniejach ATP Challenger Tour
Gra pojedyncza (2–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
| Zwycięzca | 1. | 10 lipca 1988 | Dublin | Dywanowa |  Tobias Svantesson
|
7:6, 4:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 24 lipca 1988 | Johannesburg | Twarda |  Piet Norval
|
3:6, 6:4, 6:4 |
Finały w turniejach ATP World Tour
Gra podwójna (7–17)
|
| |||||||||||||
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy w finale | Wynik finału |
| Zwycięzca | 1. | 8 stycznia 1989 | Adelaide | Twarda | Stefan Kruger
|
 Mark Kratzmann Glenn Layendecker
|
6:2, 7:6 |
| Finalista | 1. | 16 lipca 1989 | Newport | Trawiasta | Stefan Kruger
|
Patrick Galbraith Brian Garrow
|
6:2, 5:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 2. | 30 lipca 1989 | Waszyngton | Twarda | Gary Muller
|
Jim Grabb Patrick McEnroe
|
6:7, 7:6, 6:4 |
| Finalista | 2. | 18 lutego 1990 | Toronto | Dywanowa (hala) | Kevin Curren
|
Patrick Galbraith David Macpherson
|
6:2, 4:6, 3:6 |
| Finalista | 3. | 12 sierpnia 1990 | Cincinnati | Twarda | Gary Muller
|
Mark Kratzmann Darren Cahill
|
6:7, 2:6 |
| Finalista | 4. | 30 września 1990 | Bazylea | Twarda (hala) | Gary Muller
|
Stefan Kruger Christo Van Rensburg
|
6:4, 6:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 3. | 7 października 1990 | Tuluza | Twarda (hala) | Gary Muller
|
 Michael Mortensen Michiel Schapers
|
7:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 4. | 9 lutego 1992 | Mediolan | Dywanowa (hala) | David Macpherson
|
 Sergio Casal Emilio Sánchez
|
5:7, 7:5, 6:4 |
| Finalista | 5. | 25 października 1992 | Lyon | Dywanowa (hala) | Stefan Kruger
|
 Jakob Hlasek Marc Rosset
|
1:6, 3:6 |
| Finalista | 6. | 25 kwietnia 1993 | Seul | Twarda | Gary Muller
|
Jan Apell Peter Nyborg
|
7:5, 6:7, 2:6 |
| Finalista | 7. | 13 czerwca 1993 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Gary Muller
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
7:6, 3:6, 4:6 |
| Finalista | 8. | 12 czerwca 1994 | Florencja | Ceglana | Greg Van Emburgh
|
Jon Ireland Kenny Thorne
|
6:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 5. | 14 sierpnia 1994 | San Marino | Ceglana | Greg Van Emburgh
|
Jordi Arrese Renzo Furlan
|
6:4, 7:6 |
| Finalista | 9. | 2 października 1994 | Palermo | Ceglana | Greg Van Emburgh
|
Tom Kempers Jack Waite
|
6:7, 4:6 |
| Finalista | 10. | 30 lipca 1995 | Amsterdam | Ceglana | Wayne Arthurs
|
 Marcelo Ríos Sjeng Schalken
|
6:7, 2:6 |
| Finalista | 11. | 21 kwietnia 1996 | Barcelona | Ceglana | Piet Norval
|
 Luis Lobo Javier Sánchez
|
1:6, 3:6 |
| Finalista | 12. | 23 czerwca 1996 | Nottingham | Trawiasta | Piet Norval
|
 Mark Petchey Danny Sapsford
|
7:6, 6:7, 4:6 |
| Finalista | 13. | 28 lipca 1996 | Atlanta | Twarda | Tim Henman
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
4:6, 4:6, 2:6 |
| Finalista | 14. | 6 października 1996 | Lyon | Dywanowa (hala) | Piet Norval
|
Jim Grabb Richey Reneberg
|
2:6, 1:6 |
| Finalista | 15. | 11 maja 1997 | Hamburg | Ceglana | Piet Norval
|
Luis Lobo Javier Sánchez
|
3:6, 6:7 |
| Finalista | 16. | 8 marca 1998 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Piet Norval
|
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
|
6:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 6. | 2 sierpnia 1998 | Umag | Ceglana | Piet Norval
|
 Jiří Novák David Rikl
|
6:1, 3:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 7. | 20 września 1998 | Bournemouth | Ceglana |  Kevin Ullyett
|
Wayne Arthurs Alberto Berasategui
|
7:6, 6:3 |
| Finalista | 17. | 21 lutego 1999 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Peter Tramacchi
|
David Adams John-Laffnie de Jager
|
7:6, 3:6, 4:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-07-09] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-07-09] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-07-09] (ang.).