Eisspeedway

n-elipsa

Przykłady 3-elipsy dla trzech danych ognisk

W geometrii n-elipsa jest uogólnieniem elipsy o więcej niż dwóch ogniskach[1]. n-elipsa bywa również nazywa elipsą wieloogniskową[2], polielipsą[3] i k-elipsą[4]. Jako pierwszy badał je James Clerk Maxwell w roku 1846[5].

Dla danych n punktów ogniskowych na płaszczyźnie n-elipsa jest zbiorem punktów takich, że suma odległości do n ognisk jest stała i wynosi d. Symbolicznie zapisując, jest to zbiór

1-elipsa to okrąg, 2-elipsa to po prostu elipsa. Obie są krzywymi algebraicznymi stopnia 2.

Dla dowolnej liczby n ognisk, n-elipsa jest zamkniętą krzywą wypukłą[2]. Krzywa jest gładka, jeżeli nie przechodzi przez ognisko[4].

n-elipsa jest zbiorem punktów spełniających określone równanie algebraiczne[4]. Jeśli n jest nieparzyste, stopień algebraiczny krzywej wynosi jeśli n jest parzyste, stopień wynosi [4].

Zobacz też

 Wykaz literatury uzupełniającej: N-elipsa.

Przypisy

  1. Junpei Sekino, \(n\)-ellipses and the minimum distance sum problem, „American Mathematical Monthly”, 106 (3), 1999, s. 193–202, DOI10.2307/2589675, ISSN 0002-9890, JSTOR2589675 [dostęp 2022-04-23] (ang.).
  2. a b P. Erdös I. Vincze, On the approximation of convex, closed plane curves by multifocal ellipses, „Journal of Applied Probability”, 19 (A), 1982, s. 89–96, DOI10.2307/3213552, ISSN 0021-9002, JSTOR3213552 [dostęp 2022-04-23] (ang.).
  3. Z.A. Melzak, J.S. Forsyth, Polyconics 1. polyellipses and optimization, „Q. of Appl. Math.”, 1977, s. 239–255.
  4. a b c d J. Nie, P.A. Parrilo, B. Sturmfels, Semidefinite representation of the k-ellipse, „Volumes in Mathematics and its Applications”, 2008, s. 117–132.
  5. James Clerk Maxwell, The Scientific Letters and Papers of James Clerk Maxwell: Volume 1, 1846-1862, CUP Archive, 26 października 1990, ISBN 978-0-521-25625-4 [dostęp 2022-04-23] (ang.).