Mistrzostwa Polski w hokeju na lodzie (1949/1950)
| |||
| Miejsce finału | |||
|---|---|---|---|
| Podium | |||
| Pierwsze miejsce | |||
| Drugie miejsce | |||
| Trzecie miejsce | |||
Mistrzostwa Polski w hokeju na lodzie 1949/1950 – 15. edycja mistrzostw Polski, rozegrana została w 1950 roku.
Formuła
W listopadzie 1949 władze PZHL przedstawiły skład i regulamin rozgrywek pod nazwą „Liga PZHL”. Między 8 stycznia a 15 lutego 1950 12 drużyn miało zagrać w dwóch grupach[1]. Dwie najlepsze drużyny z każdej grupy zagrałyby w turnieju finałowym[2].
Dwunastka miała składać się z:
- Ośmiu najlepszych zespołów poprzedniego sezonu (Cracovia, KTH Krynica, CWKS Warszawa, Górnik Giszowiec, Stal Katowice, Piast Cieszyn, Gwardia Bydgoszcz, ŁKS Włókniarz Łódź).
- Dwóch drużyn wyłonionych w turnieju spadkowym z udziałem ośmiu zespołów, które w ubiegłym sezonie odpadły w I rundzie ligi (Kolejarz Toruń, Gwardia Kraków, KUS Mysłowice, AZS Poznań, AZS Lublin, Len Wałbrzych, Stal Siemianowice, Polonia Bytom).
- Dwóch drużyn wyłonionych w turnieju spośród A-Klasowych mistrzów okręgów.
Cztery ostatnie drużyny całych rozgrywek miały zostać zdegradowane do A-klasy, z której do nowego sezonu zapowiedziano awans dwóch zespołów.
Ostatecznie jednak za ligowców uznano wszystkie 16 zeszłorocznych zespołów ligowych, z wyjątkiem AZS Lublin. W jego miejsce zagrał mistrz Klasy A, wyłoniony w turnieju, w którym zagrali mistrzowie czterech okręgów: wrocławskiego (Unia Wyry), śląskiego (Budowlani Opole), warszawskiego (AZS Warszawa) i łódzkiego (Włókniarz Zgierz). W pierwszej rundzie właściwych mistrzostw utworzono 8 par, następnie 4 pary półfinałowe - w obu rundach rozegrano mecz i rewanż. Zespoły, które odpadną w półfinale miały stoczyć bój o miejsca 4-8 (nie wiemy czy do tych spotkań doszło; wiemy że doszło do co najmniej pojedynczych meczów pomiędzy przegranymi w pierwszej rundzie). Zwycięzcy półfinałów utworzyli grupę, w której każdy z każdym zagrał jeden mecz o mistrzostwo Polski[3].
Turniej o mistrzostwo Klasy A
Mecze rozgrywane na Torkacie w Katowicach w dniach 31 grudnia 1949-2 stycznia 1950[4][5]:
- Budowlani Opole – AZS Warszawa 7:4 (1:2, 4:1, 2:1)
- Włókniarz Zgierz – Unia Wyry 8:2 (3:1, 2:1, 3:0)
- Włókniarz Zgierz – AZS Warszawa 14:0 (5:0. 2:0, 7:0)
- Budowlani Opole – Unia Wyry 7:6 (2:1, 0:4, 5:1)
- Włókniarz Zgierz – Budowlani Opole 8:2 (1:0, 3:0, 4:2)
- AZS Warszawa – Unia Wyry 5:0 w.o.
| Lp. | Zespół | M | Pkt | G + | G - |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Włókniarz Zgierz | 3 | 6 | 30 | 4 |
| 2 | Budowlani Opole | 3 | 4 | 16 | 18 |
| 3 | AZS Warszawa | 3 | 2 | 9 | 21 |
| 4 | Unia Wyry | 3 | 0 | 8 | 20 |
Finały
Ćwierćfinały
Rozegranie zaplanowano na 15 i 22 stycznia (ze względów atmosferycznych kluby mogły umówić się na inny termin). W praktyce 15 stycznia odbyły się tylko trzy spotkania (w Janowie, Cieszynie, Krakowie)[6], w ciągu następnych dni jedno (w Siemianowicach), w efekcie czego większość meczów granych 22 stycznia było dopiero pierwszymi meczami (a nie rewanżami jak planowano)[7].
| Drużyna 1 | Wynik dwumeczu | Drużyna 2 | Pierwszy mecz | Drugi mecz |
|---|---|---|---|---|
| AZS Poznań | 2:1 | Włókniarz Łódź | 2:7 | 0:8 |
| Górnik Janów | 8:2 | Włókniarz Zgierz | 4:0 | 4:2 |
| Związkowiec Krynica | 19:8 | Gwardia Bydgoszcz | 0:5 w.o. | 19:3 |
| Włókniarz Wałbrzych | ?:? | Legia Warszawa | ?:? | 0:17 |
| Ogniwo Cieszyn | 7:5 | Górnik Mysłowice | 4:2 | 3:3 |
| Stal Siemianowice | 2:12 | Kolejarz Toruń | 2:7 | 0:5 w.o. |
| Stal Katowice | 13:1 | Ogniwo Bytom | 10:0 | 3:1 |
| Ogniwo Kraków | 12:2 | Gwardia Kraków | 5:2 | 7:0 |
| Po lewej gospodarz pierwszego meczu. | ||||
Grupa słabsza
Mecze rozegrano 2 lutego 1950[8].
- Ogniwo Bytom - Gwardia Bydgoszcz 3:2
- Górnik Mysłowice - Stal Siemianowice 5:0 w.o.
- AZS Poznań - Włókniarz Zgierz 1:8
- Gwardia Kraków - Włókniarz Wałbrzych 6:1
Półfinały
Pierwsze mecze rozegrano 2. a rewanże 5. lutego 1950[9].
| Drużyna 1 | Wynik dwumeczu | Drużyna 2 | Pierwszy mecz | Drugi mecz |
|---|---|---|---|---|
| Kolejarz Toruń | 8:4 | Ogniwo Cieszyn | 3:2 | 5:2 |
| Stal Katowice | 8:19 | Związkowiec Krynica | 4:10 | 4:9 |
| Górnik Janów | 14:2 | Włókniarz Łódź | 6:0 | 8:2 |
| Legia Warszawa | 8:9 | Ogniwo Kraków | 6:5 | 2:4 |
| Po lewej gospodarz pierwszego meczu. | ||||
Turniej finałowy
Turniej finałowy odbył się na lodowisku Torkat w Katowicach.
24 lutego 1950:
- Kolejarz Toruń – Górnik Janów 3:6 (1:0, 0:3, 2:3)
- Ogniwo Kraków – Związkowiec Krynica 0:2 (0:1, 0:0, 0:1)
25 lutego 1950:
- Związkowiec Krynica – Kolejarz Toruń 9:2 (3:1, 2:0, 4:1)
- Górnik Janów – Ogniwo Kraków 7:1 (1:1, 2:0, 4:0)
26 lutego 1950:
- Kolejarz Toruń – Ogniwo Kraków 1:0 (0:0, 1:0, 0:0)
- Związkowiec Krynica – Górnik Janów 5:5 (1:1, 0:3, 4:1)
Tabela
| Lp. | Zespół | M | Pkt | W | R | P | G + | G - | +/- |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Związkowiec Krynica | 3 | 5 | 2 | 1 | 0 | 16 | 7 | +9 |
| Górnik Janów | 3 | 5 | 2 | 1 | 0 | 18 | 9 | +9 | |
| 3 | Kolejarz Toruń | 3 | 2 | 1 | 0 | 2 | 5 | 15 | -10 |
| 4 | Ogniwo Kraków | 3 | 0 | 0 | 0 | 3 | 1 | 10 | -9 |
Mecz o mistrzostwo
Ponieważ dwie pierwsze drużyny zdobyły tyle samo punktów - zarządzono dodatkowy mecz.
27 lutego 1950:
- Związkowiec Krynica – Górnik Janów 10:1 (2:1, 5:0, 3:0)
Skład mistrzów
Stanisław Szlendak, E. Kocząb, Mieczysław Kasprzycki, B.Prorok, J.Zieliński, Alfred Preisner, Stefan Csorich, Eugeniusz Lewacki, Marian Jeżak, M.Burda, Szymon Janiczko, Z.Nowak, R.Pociecha, Z.Skotnicki[10]
Przypisy
- ↑ Kalendarz imprez PZHL. „Nowiny Rzeszowskie”, s. 8, Nr 66 z 19 listopada 1949.
- ↑ Skład i regulamin ligi PZHL. „Nowiny Rzeszowskie”, s. 6, Nr 52 z 5 listopada 1949.
- ↑ Nowy terminarz ligi PZHL. „Sport”, s. 5, Nr 10 z 29 grudnia 1949.
- ↑ Włókniarz Zgierz faworytem rozgrywek o wejście do ligi PZHL. „Sport”, s. 1,5, Nr 1 z 2 stycznia 1950.
- ↑ Rozgrywki o wejście do ligi hokejowej. „Nowiny Rzeszowskie”, s. 4, Nr 2 z 2 stycznia 1950.
- ↑ Z 8 meczów w lidze hokejowej odbyły się 3. „Sport”, s. 1, Nr 5 z 16 stycznia 1950.
- ↑ Plon ubiegłej niedzieli. „Sport”, s. 1, Nr 7 z 23 stycznia 1950.
- ↑ KTH, Cracovia, Górnik i Pomorzanin w finale ligi hokejowej. „Sport”, s. 1, Nr 11 z 6 lutego 1950.
- ↑ KTH, Cracovia, Górnik i Pomorzanin w finale ligi hokejowej. „Sport”, s. 1, Nr 11 z 6 lutego 1950.
- ↑ Tych czternastu wywalczyło mistrzowski tytuł. „Sport”, s. 1, Nr 18 z 2 marca 1950.