Marcus Daniell
| ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 listopada 1989 | |||||||||
| Wzrost |
191 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny |
2008 | |||||||||
| Zakończenie kariery |
aktywny | |||||||||
| Trener |
David Sammel | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
500 (21 lipca 2014) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
5 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
34 (29 stycznia 2018) | |||||||||
| Australian Open |
QF (2018, 2021) | |||||||||
| Roland Garros |
3R (2016) | |||||||||
| Wimbledon |
QF (2019) | |||||||||
| US Open |
3R (2016) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Marcus Daniell (ur. 9 listopada 1989 w Masterton) – nowozelandzki tenisista, brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Tokio (2020) w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016) i Tokio (2020).
Kariera tenisowa
Karierę zawodową rozpoczął w 2008 roku.
W rozgrywkach gry podwójnej rangi ATP Tour Daniell wygrał pięć tytułów z piętnastu rozegranych finałów.
W roku 2011 Daniell zadebiutował w reprezentacji Nowej Zelandii w Pucharze Davisa przeciwko Uzbekistanowi. W sierpniu przyczynił się do utrzymania zespołu w grupie I strefy Azja/Oceania po zwycięstwie nad Filipinami. Daniell pokonał w singlu Jesona Patrombona, a w deblu razem z Artemem Sitakiem duet Rubén González–Cecil Mamiit.
W 2016 roku zagrał w konkurencji gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, odpadając w 1. rundzie wspólnie z Michaelem Venusem. Wspólnie z Venusem zdobył brązowy medal igrzysk olimpijskich w Tokio (2020) w deblu. Mecz o udział w finale przegrali z parą Marin Čilić–Ivan Dodig, natomiast pojedynek o medal brązowy wygrali 7:6(3), 6:2 z Austinem Krajickiem i Tennysem Sandgrenem.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był w lipcu 2014 roku na 500. miejscu, a w klasyfikacji deblistów w styczniu 2018 roku na 34. pozycji.
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (5–10)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 16 stycznia 2010 | Auckland | Twarda |  Horia Tecău
|
 Marcelo Melo Bruno Soares
|
7:5, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 8 lutego 2015 | Montpellier | Twarda (hala) |  Artem Sitak
|
 Dominic Inglot Florin Mergea
|
3:6, 6:4, 16–14 |
| Zwycięzca | 3. | 12 czerwca 2016 | Stuttgart | Trawiasta | Artem Sitak
|
 Oliver Marach Fabrice Martin
|
6:7(4), 6:4, 10–8 |
| Finalista | 1. | 17 lipca 2016 | Båstad | Ceglana | Marcelo Demoliner
|
 Marcel Granollers David Marrero
|
2:6, 3:6 |
| Finalista | 2. | 5 marca 2017 | São Paulo | Ceglana | Marcelo Demoliner
|
Rogério Dutra Silva André Sá
|
6:7(5), 7:5, 7–10 |
| Finalista | 3. | 27 maja 2017 | Lyon | Ceglana | Marcelo Demoliner
|
 Andrés Molteni Adil Shamasdin
|
3:6, 6:3, 5–10 |
| Finalista | 4. | 1 października 2017 | Chengdu | Twarda | Marcelo Demoliner
|
 Jonatan Erlich Aisam-ul-Haq Qureshi
|
3:6, 6:7(3) |
| Finalista | 5. | 25 lutego 2018 | Marsylia | Twarda (hala) | Dominic Inglot
|
 Raven Klaasen Michael Venus
|
7:6(2), 3:6, 4–10 |
| Finalista | 6. | 21 października 2018 | Sztokholm | Twarda (hala) |  Wesley Koolhof
|
Luke Bambridge Jonny O’Mara
|
5:7, 6:7(8) |
| Zwycięzca | 4. | 6 stycznia 2019 | Brisbane | Twarda | Wesley Koolhof
|
 Rajeev Ram Joe Salisbury
|
6:4, 7:6(6) |
| Finalista | 7. | 28 kwietnia 2019 | Budapeszt | Ceglana | Wesley Koolhof
|
Ken Skupski Neal Skupski
|
3:6, 4:6 |
| Finalista | 8. | 15 czerwca 2019 | Rosmalen | Trawiasta | Wesley Koolhof
|
Dominic Inglot Austin Krajicek
|
4:6, 6:4, 4–10 |
| Finalista | 9. | 18 stycznia 2020 | Auckland | Twarda | Philipp Oswald
|
Luke Bambridge Ben McLachlan
|
6:7(3), 3:6 |
| Zwycięzca | 5. | 17 października 2020 | Cagliari | Ceglana | Philipp Oswald
|
 Juan Sebastián Cabal Robert Farah
|
6:3, 6:4 |
| Finalista | 10. | 12 marca 2021 | Doha | Twarda | Philipp Oswald
|
 Asłan Karacew Andriej Rublow
|
5:7, 4:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-02-05] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-02-05] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-02-05] (ang.).