Eisspeedway

Lostprophets

Lostprophets
Ilustracja
Lostprophets
Rok założenia

1997

Rok rozwiązania

2013

Pochodzenie

 Walia

Gatunek

metal alternatywny[1]
rock alternatywny
hard rock[1]

Wydawnictwo

Columbia Records / Visible Noise

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Lostprophets – walijski zespół rockowy (początkowo nu-metalowy) założony w 1997 roku przez wokalistę Iana Watkinsa i gitarzystę Mike’a Lewisa. W 2013 roku zespół zakończył działalność.

Historia

Lostprophets swój pierwszy album pod tytułem Thefakesoundofprogress nagrali za 6000 funtów dla Meagre Sum. Album okazał się na tyle dobry, że zespół wydał go ponownie, tym razem w dużo większej skali, w Columbia Records. Drugie album Start Something osiągnął jeszcze większy sukces, docierając na piątą pozycję na liście UK najlepszych albumów i zdobywając światową popularność, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych. Ich trzeci LP zatytułowany Liberation Transmission został wydany 26 czerwca 2006 roku w Wielkiej Brytanii i zajął tam pierwsze miejsce na topliście albumów.

Stuart Richardson

Lostprophets przyczynili się do spopularyzowania pasków z ćwiekami, jeansów biodrówek, czapek z daszkiem i obcisłych t-shirtów w Wielkiej Brytanii. Chociaż te elementy odzieży były długo powiązane ze sceną rockową w Wielkiej Brytanii, to po wydaniu ich debiutanckiego albumu i przesadnej reklamie, która temu wtórowała, zostały one zaadaptowane przez stylistów muzyki pop i zaczęły być sprzedawane jako dominujące trendy w markach odzieżowych jak Topman i H&M.

W 2007, po trasie promującej ich ostatni album, którą odbyli z Aiden i Taking Back Sunday, pojawili się w studiu, aby nagrać czwarty album, który Ian Watkins opisuje jako powrót do ich korzeni z cięższymi wpływami punku. Watkins powiedział: „To będzie dużo mroczniejsze i dużo bardziej mocne. To będzie mieć kompletnie inne wibracje”. Na początku 2009 perkusista Lostprophets Ilan Rubin odszedł do Nine Inch Nails.

W dniu 18 grudnia 2013 roku wokalista i założyciel grupy Ian Watkins został skazany za przestępstwa pedofilskie na łączną karę 35 lat pozbawienia wolności[2].

Skład

  • Mike Chiplin – perkusja (1997–2005)
  • Ilan Rubin – perkusja (2006–2009)
  • DJ Stepzak – gramofony, sample (1997–2000)

Dyskografia

Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
UK
[3] 		USA
[4] 		NZL
[5] 		AUS
[6] 		GER
[7] 		AUT
[8]
Thefakesoundofprogress Data: 27 listopada 2000
Wydawca: Visible Noise/Columbia 		44 186 – – – – UK: złota płyta[9]
Start Something Data: 3 lutego 2004[10]
Wydawca: Visible Noise/Columbia 		5 33 14 – – 60 UK: platynowa płyta[9]
USA: złota płyta[11]
Liberation Transmission Data: 27 czerwca 2006[12]
Wydawca: Visible Noise/Columbia 		1 33 14 – 31 44 UK: platynowa płyta[9]
The Betrayed Data: 19 stycznia 2010[13]
Wydawca: Visible Noise 		3 – – 49 90 – UK: złota płyta[9]
Weapons Data: 2 kwietnia 2012
Wydawca: Visible Noise 		9 145 – – 86 74
„–” album nie był notowany.

Nagrody i wyróżnienia

Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
2004 Best Live Act Lostprophets Metal Hammer Golden Gods Awards Nominacja [14]
Best Single „Last Train Home” Kerrang! Awards Laur [15]
2005 Best U.K. Band Lostprophets Metal Hammer Golden Gods Awards Laur [16]
2006 Best British Band Kerrang! Awards Laur [17]
Best Album Liberation Transmission Laur
2007 Best British Band Lostprophets Laur [18]
2010 Classic Songwriter Laur [19]

Przypisy

  1. ↑ a b David Jeffries: Lostprophets Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2010-02-22]. (ang.).
  2. ↑ Paul Bentley: ‘We’d like to knock him around his prison cell’: Parents of paedophile Ian Watkins speak of their anger after son is jailed for 35 years. www.dailymail.co.uk. [dostęp 2016-02-02]. (ang.).
  3. ↑ Lostprophets UK Chart History. www.officialcharts.com. [dostęp 2016-02-02]. (ang.).
  4. ↑ Lostprophets Billboard Chart History. www.billboard.com. [dostęp 2016-02-02]. (ang.).
  5. ↑ Lostprophets New Zealand Albums Chart. charts.org.nz. [dostęp 2016-02-02]. (ang.).
  6. ↑ Lostprophets Australian Albums Chart. australian-charts.com. [dostęp 2016-02-02]. (ang.).
  7. ↑ Lostprophets/Longplay-Chartverfolgung. www.musicline.de. [dostęp 2016-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-03)]. (niem.).
  8. ↑ Lostprophets Austrian Albums Chart. austriancharts.at. [dostęp 2016-02-02]. (niem.).
  9. ↑ a b c d BPI: Lostprophets. www.bpi.co.uk. [dostęp 2016-02-02]. (ang.).
  10. ↑ Johnny Loftus: Lostprophets Start Something review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-02-02]. (ang.).
  11. ↑ RIAA: Lostprophets. www.riaa.com. [dostęp 2016-02-02]. (ang.).
  12. ↑ Corey Apar: Lostprophets Liberation Transmission review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-02-02]. (ang.).
  13. ↑ Jason Jason Birchmeier: Lostprophets The Betrayed review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-02-02]. (ang.).
  14. ↑ Send This Page To A Friend Metal Hammer Award Nominees Announced. www.xfm.co.uk. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  15. ↑ Darkness bask in Kerrang! success. news.bbc.co.uk. [dostęp 2016-01-31]. (ang.).
  16. ↑ Metal Hammer Award Winners Announced. www.metalunderground.com. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  17. ↑ Muse, Lostprophets: Kerrang! Awards Winners. www.ultimate-guitar.com. [dostęp 2016-01-29]. (ang.).
  18. ↑ Alex Fletcher: Kerrang Awards 2007: The Winners. www.digitalspy.com. [dostęp 2016-01-29]. (ang.).
  19. ↑ Kerrang Awards Winners Announced!. libel.co.nz. [dostęp 2016-01-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Lostprophets
Albumy studyjne
Minialbumy
  • Here Comes the Party
  • Para Todas las Putas Celosas
  • The Fake Sound of Progress
Single
Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Lostprophets