Leszek Kucharski

Data i miejsce urodzenia	8 lipca 1959 Gdańsk
Wzrost	193 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Mistrzostwa świata srebro Dortmund 1989 gra podwójna brąz Göteborg 1985 drużynowo brąz New Delhi 1987 gra podwójna Mistrzostwa Europy srebro Moskwa 1984 drużynowo srebro Praga 1986 gra pojedyncza brąz Paryż 1988 gra podwójna
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Leszek Roman Kucharski (ur. 8 lipca 1959 w Gdańsku) – polski tenisista stołowy, dwukrotny olimpijczyk (1988, 1992), medalista mistrzostw świata i mistrzostw Europy, m.in. wicemistrz świata w grze podwójnej (1989), mistrz Europy juniorów w grze pojedynczej (1977).

Jego matką jest tenisistka stołowa, mistrzyni i reprezentantka Polski Małgorzata Skuratowicz. Zawodnikami byli także jego brat Zbigniew i siostra Małgorzata.

Karierę sportową rozpoczął w zespole Startu Gdynia, następnie występował w MRKS Gdańsk i od 1972 w AZS Gdańsk (początkowo AZS UG, następnie AZS-WSWF i AZS-AWF Gdańsk). Występował też w barwach szwedzkich zespołów BTH Halmstadt (1987-1988) i BTK Record Helsingborg (1989-1990), TSV Heilbronn (1991), a następnie Baildonu Katowice (1991-1992), Euromirexu Radom (1992-1995), AZS Gdańsk (1995-1996), Pogoni Lębork (1996-1998), Olimpii Grudziądz (1999-1999) i Odry Księginice (2000).

W 1971 został pierwszy raz mistrzem Polski młodzików, w 1974 zadebiutował na mistrzostwach Europy juniorów i drugi raz został mistrzem Polski młodzików w grze pojedynczej. W 1976 zdobył brązowy medal mistrzostw Europy juniorów w grze mieszanej (z Jolantą Szatko), w 1977 został mistrzem Europy juniorów i mistrzem Polski juniorów w grze pojedynczej. W tym samym roku debiutował także na mistrzostwach świata seniorów. Pierwszy medal indywidualnych mistrzostw Polski seniorów zdobył w 1976 (brązowy w grze podwójnej razem ze Stefanem Dryszelem), w 1978 został pierwszy raz mistrzem Polski seniorów (w grze podwójnej ze S. Dryszelem i grze mieszanej z J. Szatko). Na mistrzostwach świata seniorów zdobył łącznie trzy medale, na mistrzostwach Europy seniorów cztery medale, na mistrzostwach Polski seniorów w latach 1976–1998 34 medale, w tym 11 złotych. W rankingu światowym najwyżej klasyfikowany był na 11 miejscu. W latach 1994–2003 był trenerem reprezentacji Polski juniorów, w latach 2004-2009 trenerem reprezentacji Polski seniorek.

Na mistrzostwach świata seniorów wystąpił łącznie osiem razy (1977, 1981, 1983, 1985, 1987, 1989, 1991 i 1993) a jego największymi sukcesami było wicemistrzostwo świata w grze podwójnej w 1989 (z Zoranem Kalinicem) oraz brązowe medale w 1985 w turnieju drużynowym (z Andrzejem Grubbą, Stefanem Dryszelem i Andrzejem Jakubowiczem, rezerwowym był Norbert Mnich) oraz w 1987 w grze podwójnej (z A. Grubbą). Ponadto w 1981 i 1991 dochodził do ćwierćfinału w grze podwójnej.

Na mistrzostwach Europy seniorów wystąpił łącznie osiem razy (1978, 1980, 1982, 1984, 1986, 1988, 1990, 1992), zdobywając cztery medale (1986 - srebro w grze pojedynczej, 1984 - srebro w turnieju drużynowym (z Andrzejem Grubbą, Stefanem Dryszelem i Andrzejem Jakubowiczem, rezerwowym był Piotr Molenda), 1986 - brąz w turnieju drużynowym (z A. Grubbą, S. Dryszelem, A. Jakubowiczem i P. Molendą), 1988 - brąz w grze podwójnej (z A. Grubbą). Ponadto w 1982, 1984, 1986, 1990 i 1992 dochodził do ćwierćfinału w grze podwójnej

Dwukrotnie startował na Igrzyskach Olimpijskich, w 1988 zajął 6 m. w grze podwójnej (z Andrzejem Grubbą), w grze pojedynczej odpadł w 1/8, w 1992 odpadł w I rundzie gry podwójnej (z A. Grubbą).

Ponadto czterokrotnie startował w zawodach Pucharu Świata w grze pojedynczej (1985 - 14 m, 1987 - 4 m., 1988 - 9 m., 1989 - 7 m.), dwukrotnie w zawodach Pucharu Świata w grze podwójnej (1990 - półfinał (z A. Grubbą), 1992 - ćwierćfinał (z A. Grubbą). Ośmiokrotnie wystąpił w turnieju Europa Top 12 (1982 - 10 m., 1985 - 11 m., 1986 - 5 m., 1987 - 5 m., 1988 - 4 m., 1989 - 6 m., 1990 - 7 m., 1991 - 11 m.). W 1988 i 1987 zwyciężył w rozgrywkach superligi (z A. Grubbą, S. Dryszelem i J. Szatko).

Był także akademickim mistrzem świata w turnieju drużynowym z 1980 (z A. Grubbą i A. Jakubowiczem) oraz akademickim wicemistrzem świata w turnieju drużynowym ((z A. Grubbą, A. Jakubowiczem i T. Klimkowskim), a w 1985 zdobył razem z AZS AWF Gdańsk Klubowy Puchar Mistrzów (z A. Grubbą i L. Kucharskim).

Na indywidualnych mistrzostwach Polski seniorów zdobył łącznie 34 medale:

• gra pojedyncza: dwa złote (1980, 1987), osiem srebrnych (1979, 1981, 1985, 1986, 1988, 1989, 1991, 1992) i trzy brązowe (1993, 1994, 1996)
• gra podwójna: sześć złotych (1978 - ze S. Dryszelem, 1979, 1980, 1981, 1984 i 1988 - z A. Grubbą), dwa srebrne (1982, 1996) pięć brązowych (1976, 1985, 1991, 1994, 1998)
• gra mieszana: trzy złote (1978 i 1979 - z J. Szatko, 1989 - z D. Bilską), dwa srebrne (1985, 1996 - drugi z tych medali z J. Szatko-Nowak(!) po 18 latach od pierwszego triumfu na MP), trzy brązowe (1980, 1981, 1995)

W latach 1994–2003 prowadził reprezentację Polski juniorów. M.in. jego zawodnicy dwukrotnie zdobyli mistrzostwo Europy juniorów w turnieju drużynowym (1999 i 2000 - m.in. Daniel Górak, Bartosz Such i Jakub Kosowski), a w 2001 Daniel Górak został mistrzem Europy juniorów indywidualnie i w grze podwójnej.

W 2004 został trenerem reprezentacji Polski juniorek (do 2007) i seniorek (do 2009) zdobywając z nią m.in. brązowy medal mistrzostw świata juniorek w turnieju drużynowym w 2007 (w składzie m.in. Natalia Partyka, Natalia Bąk i Katarzyna Grzybowska) oraz srebrne i brązowe medale mistrzostw Europy juniorek.

W 2001 został "za zasługi w działalności na rzecz rozwoju tenisa stołowego" odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (M.P. z 2002, nr 8, poz. 143).

• Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński Leksykon olimpijczyków polskich. Od Chamonix i Paryża do Soczi 1924-2014, wyd. PKOl, b.m. i d. w., s. 1023
• Wiesław Pięta Z dziejów Akademickiego Związku Sportowego - tenis stołowy (1928-2008), wyd. Łódź 2010
• Wiesław Pięta Gramy dalej. Księga jubileuszowa 1931-2011. 80-lecie Polskiego Związku Tenisa Stołowego, wyd. Częstochowa 2011

• Leszek Kucharski na stronie www.olimpijski.pl. olimpijski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-13)].
• statystyka występów
• Oficjalna strona