Leniec bezpodkwiatkowy
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd |
Santalanae |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
leniec bezpodkwiatkowy |
Nazwa systematyczna | |
Thesium ebracteatum Hayne Schrad. Journ. iii. II. 33., t. 7. 1800 |
Leniec bezpodkwiatkowy (Thesium ebracteatum Hayne) – gatunek rośliny z rodziny sandałowcowatych (Santalaceae). Bylina półpasożytnicza czerpiąca wodę i sole mineralne za pośrednictwem ssawek z korzeni innych roślin. W Polsce rośnie w rozproszeniu na nizinach[3].
Morfologia
- Łodyga
- Do 30 cm wysokości.
- Kwiaty
- Pozbawione podkwiatków, opatrzone przysadkami, zebrane w rzadkie grona. Przysadka dłuższa od owocu. Ząbki okwiatu po przekwitnieniu zagięte do środka[4].
- Owoc
- Na krótkiej żółte szypułce, kulistojajowaty, podłużnie żeberkowany, długości około 2 mm.
Biologia i ekologia
Bylina. Rośnie na łąkach i w zaroślach. Kwitnie w maju i czerwcu.
Zagrożenia i ochrona
Roślina podlegająca w Polsce ścisłej ochronie. Na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006, 2016)[5][6] umieszczona w grupie gatunków narażonych na wymarcie (kategoria zagrożenia: VU). W Polskiej czerwonej księdze roślin ma tę samą kategorię[7].
Przypisy
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-10] (ang.).
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-10] (ang.).
- ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
- ↑ Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
- ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
- ↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):